Zniekształcenia nieliniowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uwzgl uwagi z dyskusji |
rozbudowa, bibl, linki, en |
||
Linia 1:
'''Zniekształcenia nieliniowe''' to efekt przetwarzania [[sygnał]]u przez układ lub system o [[funkcja nieliniowa|nieliniowej]] [[charakterystyka przejściowa|charakterystyce przejściowej]]. Typowo objawiają się obecnością dodatkowych [[składowa harmoniczna|składowych harmonicznych]] w [[widmo
== Miara zniekształcenia ==
[[Współczynnik zawartości harmonicznych]] (h albo THD od ang. ''Total Harmonic Distortion'') oraz intermodulacyjnych (IMD od ang. ''Intermodulation Distortion'') podaje się w [[procent]]ach wyrażających udział mocy produktów zniekształceń w mocy całego sygnału.▼
▲[[Współczynnik zawartości harmonicznych]] (h albo THD od ang. ''Total Harmonic Distortion'') oraz intermodulacyjnych (IMD od ang. ''Intermodulation Distortion'') podaje się w [[procent]]ach wyrażających udział mocy produktów zniekształceń w mocy całego sygnału. Oba parametry wykorzystuje się głównie w [[Elektroakustyka|elektroakustyce]].
Zniekształcenia nieliniowe są dokuczliwe, jeśli ich procentowa zawartość w sygnale jest znacząca. Na przykład norma [[High fidelity|Hi-Fi]] określa dopuszczalny udział zniekształceń dźwięku jako 1%. Współczesne [[urządzenia elektroakustyczne]] (z wyjątkiem [[zespoły głośnikowe|zespołów głośnikowych]]) oferują zazwyczaj znacznie niższe poziomy zniekształceń pod warunkiem eksploatacji w dopuszczalnych warunkach wysterowania, obciążenia i zasilania.▼
== Dokuczliwość ==
'''Dokuczliwość''' zniekształceń zależy od ich [[częstotliwość|częstotliwości]]. Zniekształcenia harmoniczne niższych rzędów (niskie indeksy harmonicznych) są zazwyczaj łatwiej tolerowane niż zniekształcenia wysokich rzędów. Zniekształcenia harmoniczne rzędów parzystych (pojawiające się głównie przy nieliniowościach o asymetrycznej względem zera charakterystyce) są również bardziej przyjemne od nieparzystych harmonicznych (charakterystyki symetryczne). Z tego powodu zniekształcenia produkowane np. przez [[lampa elektronowa|lampowe]] wzmacniacze elektroakustyczne (produkujące zazwyczaj parzyste harmoniczne niskich rzędów) są łatwiej tolerowane i przyjemniejsze niż zniekształcenia klasycznych wzmacniaczy [[tranzystor]]owych (produkujących przy niekorzystnych warunkach pracy szerokie spektrum harmonicznych o nieparzystych indeksach).▼
▲Zniekształcenia nieliniowe są dokuczliwe, jeśli ich procentowa zawartość w sygnale jest znacząca. Na przykład norma [[High fidelity|Hi-Fi]] określa dopuszczalny udział zniekształceń dźwięku jako 1%. Współczesne
▲
== Bibliografia ==
# A. Witort, "Elektroakustyka dla wszystkich", Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1963
# A. Dobrucki, "Przetworniki elektroakustyczne", Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2007, ISBN ISBN 978-83-204-3214-5
# A. Chwaleba, B. Moeschke, G. Płoszajski, "Elektronika", Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2008, ISBN 978-83-02-1011802
[[Kategoria:Elektronika]]
[[en:nonlinear distortion]]
| |||