|
| pasmo = [[Rudawy Gemerskie]]
| wysokość = 1409
| wybitność =
| data zdobycia =
| data zdobycia zimą =
| pierwsze wejście =
| pierwsze wejście zimą =
| grafika =
| opis grafiki =
| kod mapy =
| commons =
| stopniN = | minutN = | sekundN =
| stopniE = | minutE = | sekundE =
| stopniW = | minutW = | sekundW =
| stopniS = | minutS = | sekundS =
}}
'''Kľak''' (1409 m n.p.m.) -– najwyższy szczyt [[Murańska Płanina|Murańskiej Płaniny]] w [[Rudawy Gemerskie|Rudawach Gemerskich]] w [[Wewnętrzne Karpaty Zachodnie|Wewnętrznych Karpatach Zachodnich]] wna [[Słowacja|Słowacji]].
== Położenie ==
Szczyt Kľaku znajduje się w północno-zachodniej części Murańskiej Płaniny. Ponieważ jest jedynie najwyższym wzniesieniem rozległego [[Kras (geologia)|kraskrasowego]]oweg [[płaskowyż]]u, pozbawionego wewnętrznej sieci rzecznej, nie jest możliwe określenie jego ścisłego położenia w sieci grzbietów górskich. Można jedynie stwierdzić, że znajduje się w strefie wododziału pomiędzy dorzeczami [[Hron]]u na północy a [[Sajó|Slanej]] na południu. Masyw Kľaku wznosi się pomiędzy dolinami: ''Za Nehovým'' na północy i ''Dudlavka'' na południowym zachodzie, należącymi do dorzecza potoku [[Hronec (potok)|Hronec]].
Cały masyw Kľaku leży na terenie [[Národný park Muránska Planina|Parku Narodowego Murańska Płanina]].
== Geologia -i morfologia ==
Podstawę masywu Kľaku, jak i całą zresztą Murańską Płaninę, tworzą grube na wieleset metrów warstwy [[Trias|triasowychtrias]]owych [[Wapień|wapieni]] i [[dolomit]]ów, jednak na samym wierzchołku góry jako [[Denudacja|denudacyjne]] pozostałości dawnego [[Wulkanizm|wulkanizmuwulkanizm]]u zachowały się [[aglomerat]]y [[andezyt]]owe.
Ku zachodowi Kľak obniża się łagodnie, formując grzbiet kulminujący we wzniesieniu ''Zadné hory'' (1297 m n.p.m.), a następnie skręcający ku północnemu zachodowi i jako ''Klátny Grúň'' opadający w widły dolin [[Hronec (potok)|Hrońca]] i jego prawobrzeżnego dopływu -– potoku z doliny ''Za Nehovým''. Ku południowi wierzchołek Kľaku opada łagodnie ku polanom ''Nižnej Kľakovej''. Ku wschodowi - obniża się równie łagodnie ku centralnej części murańskiego [[Płaskowyż|plateau]].
Ku północy Kľak spada stromymi, skalistymi zboczami wysokości kilkuset metrów, a częstogdzieniegdzie i skalnymi uskokami do doliny ''Za Nehovým''. Znajduje się w nich jedna z największych jaskiń [[Kras Murański|Murańskiego Krasu]] -– ''[[Machnatá'']], nazywana również Jaskinią Zbójnicką ([[Językjęzyk słowacki|słow.]] ''Zbojnícka jaskyňa'', długość 154 m, głębokość 80 m).
== Przyroda ożywiona ==
Cały masyw Kľaku jest zalesiony. W strefie szczytowej rośnie górnoreglowy bór [[Świerk pospolity|świerkowy]], w niższych położeniach pojawia się [[Jodła pospolita|jodła]] i [[Bukbuk pospolityzwyczajny|buk]]. Na wapiennych skałach na północnych stokach, ponad doliną Za Nehovým, występują fragmenty pierwotnych kompleksów leśnych, które tworzą głównie [[Sosna zwyczajna]] i [[modrzew europejski]]. Towarzyszą im również świerk, jodła, buk i [[Klon jawor|jawor]], a w podszyciu występuje największa rzadkość całej Murańskiej Płaniny -– [[endemit]]yczny [[wawrzynek murański]] (''Daphne arbuscula'' Celak).
== Turystyka ==
Na szczyt Kľaku nie wiedzie żaden znakowany [[szlak turystyczny]]. Ponieważ szczyt leży na terenie [[Park narodowy|parku narodowego]], a do tego pozbawiony jest jekiegokolwiekjakiegokolwiek widoku, nie jest on zwiedzany przez turystów.
{{szlak SVK|czerwony}} – Południowo-wschodnimi zboczami dość kształtnej kopuły Kľaku wiodą czerwone znaki {{szlak|czerwony}} głównego szlaku całych [[Łańcuch Rudaw Słowackich|Rudaw Słowackich]] -– tzw. [[Rudná magistrala|Rudnej Magistrali]] -– na odcinku od leśniczówki na polanie Studňa po polanę Nižná Kľaková.
== Bibliografia ==
* Linhart Kamil: ''Slovenské rudohorie -– Stolické vrchy, Muránska planina. Turistický sprievodca ČSSR'' č. 25, wyd. Šport. Slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1987;
[[Kategoria:Szczyty Słowacji]]
| 