Musasir: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Bibliografia: źródła/przypisy |
m →Zburzenie miasta przez Sargona II: drobne redakcyjne |
||
Linia 26:
{{Cytat|Mieszkańcy wołali o pomoc do swojego boga Chaldiego: duże woły, tłuste barany bez liku przynoszą mu w ofierze, boga Chaldiego wieńczą koroną władzy, dają mu do trzymania [[berło]] królestwa Urartu (...) Zmusiłem, aby nad tym miastem wołanie mojego wojska grzmiało jak grzmot (...) Jego ludzie, starcy i staruchy weszli na dach swoich domów i rzewnie płaczą, aby ratować swoje życie, czołgają się przede mną na czworakach. Tak jak Urzana, ich król, władca, według słów Aszura nie pogodził się i potem zrzucił jarzmo mojej władzy i wzgardził służeniem mi, postanowiłem wziąć do niewoli ludzi tego miasta; zarządziłem uprowadzenie boga Chaldiego, wsparcia Urartu. Przed wielką jego bramą posadziłem Urzanę, jego żonę, jego synów, jego córki, jego ludzi, nasienie domu jego ojca zabrałem do niewoli. Doliczyłem się ich do 6110 ludzi, 12 mułów, 380 osłów, 525 byków, 1235 baranów, potem zaprowadziłem ich do mojego wzmocnionego obozu. Do Musasiru, miejsca przebywania Chaldiego, zwycięsko wszedłem i w pałacu, mieszkaniu Urzany, zasiadłem jak władca<ref>{{cytuj książkę|imię=Б. Б.|nazwisko=Пиотровский|tytuł=Ванское царство (Урарту)|miejsce=Москва|rok=1959|strony=109}}</ref>.}}
Podczas wykopalisk archeologicznych w [[Dur-Szarrukin|Dur-Szarrukinie]] w latach 1842–1843 odkryto pałac Sargona II, jego roczniki oraz łupy, wywiezione z Musasiru podczas wyprawy w 714 roku p.n.e. Liczne znalezione wyroby z żelaza pozwoliły na stwierdzenie, że ośrodek kultu Chaldiego był także centrum metalurgicznym. Ponadto z Musasiru wywieziono ponad tonę złota, pięć ton srebra, miedzi, [[Lapis lazuli|lazurytu]] i innych kamieni szlachetnych. W asyryjskich spisach łupów figurowały: misy, czary, naczynia stołowe, dzbany, zdobione tarcze wotywne, których łączna waga wynosiła 162 kg, posągi z brązu [[Argiszti I|Argisztiego I]] i Rusy I oraz przedmioty z alabastru, zdobione szlachetnymi kamieniami<ref>M. Zakrzewska-Dubasowa, ''Historia Armenii'', Wrocław 1977, s. 23.</ref>.
{| style="border: 1px black solid; text-align: left;" align="center"
! colspan="2" style="background:DarkKhaki" align="center" width="100" |Zniszczenie Musasiru
| |||