AOR: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m |
lit. |
||
Linia 4:
''AOR'' jest także zamiennie stosowanym skrótem innych terminów – '''''album-oriented rock''''' i '''''album-oriented radio'''''. Wszystkie odnoszą się bardziej do formatu stacji [[radio]]wych niż do konkretnego stylu muzyki [[rock]]owej. W połowie [[lata 60. XX wieku|lat 60.]], wraz z rozwojem stacji [[radio]]wych nadających w paśmie [[fale ultrakrótkie|fal ultrakrótkich]] ([[FM]]), pojawił się nowy słuchacz – wychowany na muzyce [[underground]]owej (podziemia) i wielkich festiwalach na otwartej przestrzeni, odbiorca odrzucający propozycję radia wypełnionego nagraniami z list przebojów. Format AOR wykształcił się z radia studenckiego działającego w [[kampus]]ach. W [[1966]] r. stacje WOR-FM w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] i KMPX-FM w [[San Francisco]] zaczęły prezentować progresywną muzykę [[rock]]ową z [[album (wydawnictwo muzyczne)|albumów]] zamiast z proponowanych przez wydawnictwa płytowe [[Singel (muzyka)|singli]]. [[Prezenter]]zy wybierali dowolne utwory z elektrycznym [[blues]]em, [[art rock]]iem, [[jazz rock]]iem lub [[hard rock]]iem. Nie byli ograniczani długością utworów, stąd można było usłyszeć w całości dziewiętnastominutowy utwór ''Da Capo'' [[Kalifornia|kalifornijskiej]] grupy [[Love (grupa muzyczna)|Love]].
Do formatu AOR zaliczyć można tak różne zespoły jak [[Styx]], [[Kansas (grupa muzyczna)|Kansas]], [[.38 Special]], [[Allman Brothers Band]], [[REO Speedwagon]], [[King Crimson]] oraz takich solistów jak [[Bruce Springsteen]] czy [[John Mellencamp]]. [[Rozgłośnia|Rozgłośnie]] FM odebrały wielu słuchaczy najpopularniejszym stacjom na [[fale średnie|falach średnich]] i [[fale długie|długich]] ([[modulacja amplitudy|AM]]). W styczniu [[1974]] tygodnik ''[[Billboard (magazyn)|Billboard]]'' pisał o dominacji stacji [[FM]] na [[Rynek (ekonomia)|rynku]] radiowym. Zmalało zainteresowanie [[Singel (muzyka)|singlami]], wzrosła sprzedaż [[album (wydawnictwo muzyczne)|albumów]]. Z czasem muzyka AOR w radiu poddana została typowemu [[programowanie|programowaniu]]. [[Prezenter]]zy wybierali konkretne utwory z albumów i nadawali je rotacyjnie, powstał więc swoisty rynek przebojów AOR. Ulubionymi zespołami AOR w radiu były [[Journey]], Styx, Kansas, [[Foreigner]]. Muzykę tych grup charakteryzowała melodyjność, złagodzone [[rock]]owe brzmienie, perfekcja instrumentalna i harmonia wokalna. Tygodnik ''[[Billboard (magazyn)|Billboard]]'' wprowadził listę kompilowaną tych utworów pod nazwą ''[[Album Rock Tracks]]''. W [[lata 80. XX wieku|latach 80.]] AOR znalazł się nawet w [[program]]ie [[MTV]], później jego popularność osłabła pod naporem [[rock alternatywny|rocka alternatywnego]]. Istnieją wydawnictwa płytowe, stacje radiowe, pisma muzyczne i sklepy specjalizujące się w muzyce nawiązującej do kanonu [[rock]]a. Archiwiści odkrywają niedocenionych wykonawców lub nagrania na miarę standardów. Znawcy i krytycy twierdzą, że AOR będzie atrakcyjny tak długo, jak długo istnieć będzie zapotrzebowanie na klasyczne utwory [[rock]]a: ''[[Child in Time]]'' grupy [[Deep Purple]], ''[[Stairway to Heaven]]'' zespołu [[Led Zeppelin]] i ''[[Voodoo
[[Kategoria:Formaty radiowe]]
| |||