Nilus ze Stołobny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
m drobne redakcyjne
Linia 5:
| Data_śmierci = 7 grudnia [[1554]]
| Miejsce_urodzenia = [[Wałdaj]]
| Miejsce_śmierci = wyspa [[StołobnaStołobnyj]]
| Tytuły = [[święty mnich]]
| Kościół = [[Rosyjski Kościół Prawosławny]]
Linia 22:
}}
 
'''Nilus ze Stołobny''', również: Nil ze Stołobny, Nil Stołobieński, Nilus Seligierski<ref>[http://days.pravoslavie.ru/Life/life6772.htm Преподобный Нил Столобенский, Селигерский]</ref> (ur. II poł. XV wieku w [[Wałdaj]] - zm. 7 grudnia [[1554]] na wyspie [[StołobnaStołobnyj]]) - [[święty mnich]] [[prawosławie|prawosławny]].
 
Urodził się w rodzinie chłopskiej na ziemi nowogrodzkiej. Według hagiografii od najmłodszych lat pragnął zostać mnichem. Wieczyste śluby zakonne złożył w Monasterze Krypieckim w [[1505]]. W klasztorze tym spędził dziesięć lat. Następnie, w poszukiwaniu jeszcze surowszych umartwień, opuścił klasztor i udał się w okolice [[Ostaszków|Ostaszkowa]], gdzie samotnie zamieszkał w samodzielnie zbudowanej celi. Przez trzynaście lat prowadził życie pustelnicze, żywiąc się jedynie roślinami. Mnich zdobył sobie szacunek mieszkańców okolicy, którzy zaczęli przychodzić do niego z prośbami o rady i modlitwy. Nilus pragnął jednak żyć w całkowitej samotności, toteż opuścił dotychczasową pustelnię i udał się na wyspę StołobnaStołobnyj na jeziorze [[SeligierSeliger]]. Tam zamieszkał w pieczarze, gdzie żył dalsze 26 lat, do końca życia. Poddawał się dalszym surowym umartwieniom, m. in. pozbawiał się snu, pozwalając sobie jedynie na drzemkę w pozycji stojącej, wsparty na dwóch kijach. Żył w całkowitej samotności, spotykając się jedynie z miejscowymi rybakami. Według niektórych podań jego pustelnia została co najmniej raz napadnięta przez złodziei, którzy nawrócili się, widząc ubóstwo zakonnika.
 
Z czasem Nil przeniósł się z pieczary do niewielkiej chaty z kaplicą. Pod koniec życia wykopał na jej terenie dół, do którego wstawił trumnę. Codziennie modlił się przy niej, pamiętając o nadchodzącej śmierci. Zmarł 7 grudnia [[1554]]. W [[1667]] jego grób został otwarty; relikwie świętego zostały przeniesione do cerkwi Ikony Matki Bożej "Znak" w Ostaszkowie. W tym samym roku mnich został kanonizowany. Na [[ikona]]ch jest przedstawiany jako starzec w szatach mnicha wielkiej schimy, w czasie modlitwy lub też z makietą kaplicy w dłoniach. Istnieją również ikony, na których modlący się zakonnik stoi obok zabudowań [[Pustelnia Niłowo-Stołobieńska|Pustelni Niłowo-Stołobieńskiej]] - monasteru męskiego, jaki powstał na miejscu jego pustelni.