Wacław Berent: Różnice pomiędzy wersjami

 

Urodził się w Warszawie, pochodził z rodziny mieszczańskiej. Ukończył studia przyrodnicze na uniwersytetach w Zurychu i Monachium, obronił tytuł doktora nauk przyrodniczych, zaś w roku 1895 obronił drukowaną w rok później pracę z dziedziny ichtiologii, często podróżował do Austrii, Niemiec i Włoch;był poliglotą, biegle posługiwał się językiem rosyjskim, niemieckim francuskim oraz włoskim, podjął się ponadto nauki języka angielskiego oraz łaciny średniowiecznej. Około roku 1899 poznał w Warszawie początkującą literatkę - Bronisławę Mierz - Brzezicką (od roku 1901 żonę rzeźbiarza - Stanisława K. Ostrowskiego), w której był przez długi czas zakochany. Swój zawód miłosny opisał prawdopodobnie w zniszczonej przez siebie powieści, pt. "Kredowe koło" (lub "Zaklęte koło"). Poetka w dedykowanym Berentowi wierszu pt. "Źródło" wyznawała wymownie: "I z wolna na falach wiatru przepływają do mnie wspomnienia - dalekie, rozpłynięte echa przeszłości; a w myślach mi powstaje całe to życie minione: utraconego szczęścia wiecznie żałosna historia... pamiętam ją i rozumiem." W latach 1920 - 21 został współredaktorem [[Nowy Przegląd Literatury i Sztuki|Nowego Przeglądu Literatury i Sztuki]]. W 1929 redaktor [[Pamiętnik Warszawski|Pamiętnika Warszawskiego]], W [[1933]] został członkiem [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]]. Krytyk haseł pozytywistycznych i modernistycznej filozofii polskiej i europejskiej bohemy, postulującej służebność wobec sztuki. W powieści ''Ozimina'' przedstawił budzenie się dążeń niepodległościowych. Był przeciwnikiem romantyzmu. Jego główne dzieło to ''Żywe kamienie'', w którym Berent ukazał niebezpieczeństwa grożące wartościom moralnym w epoce wielkich zmian. Ważne dla rodzimej i europejskiej literatury jest także coraz bardziej doceniane przez krytyków ''Próchno'', wpisujące się w krąg zarówno modnej ówcześnie powieści o artyście, jak i powieści polifonicznej, prekursorskiej w polskim piśmiennictwie. Mistrz erudycyjnej, pełnej metafor prozy i dopracowanej, swoistej stylizacji językowej.