Rzeżyca: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Kingston87 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 32:
}}
'''Rzeżyca''' ([[język łotewski|łot.]] ''Rēzekne'', [[język niemiecki|niem.]] ''Rositten'', [[język rosyjski|ros.]] ''Режица'') – miejscowość na [[Łotwa|Łotwie]]. Liczy 37 200 mieszkańców, głównie Rosjan (49,4%) następnie Łotyszy (43,7%). Rzeżycę zamieszkuje również niewielka społeczność polska – około 1000 osób (2,7% ludności miasta). Miasto to węzeł komunikacyjny oraz centrum gospodarcze i kulturowe środkowej części [[Łatgalia|Łatgalii]], miasto wydzielone.
Rzeżyca powstała jako osada pod niemiecką nazwą Rositten, na początku [[XIV wiek|XIV]] wieku, przy twierdzy krzyżackiej. Po sekularyzacji zakonu inflanckiego przypadła [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], do której należała później przez ponad 200 lat. Prawa miejskie otrzymała w [[1773]] roku (w rok po przyłączeniu Łatgalii do Rosji). Do rozwoju miasta przyczyniła się budowa traktu do [[Dyneburg]]a i [[Wilno|Wilna]] (1836 rok) oraz uruchomienie linii kolejowych [[Warszawa]] – [[Petersburg]] (1836 rok) i [[Moskwa]] – [[Windawa (miasto)|Windawa]] (1861 rok). II wojna światowa przyniosła olbrzymie straty – radzieckie bombardowania w 1944 roku doprowadziły do zniszczenia kolei, zniszczeniu uległo ponad 65% budynków użyteczności publicznej.
| |||