Włodzimierz Staniewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Realizacje reżyserskie: drobne redakcyjne |
m →Ośrodek Praktyk Teatralnych "Gardzienice": rozbudowa |
||
Linia 59:
== Ośrodek Praktyk Teatralnych "Gardzienice" ==
=== Powstanie teatru ===
Po zerwaniu z Laboratorium Staniewski początkowo związał się z lubelskim teatrem [[Teatr Scena 6|Scena 6]] Henryka Kowalczyka, przystąpił też do formowania własnego zespołu. W latach 1976-1977 funkcjonował nieformalnie, w roku 1978 wespół z Tomaszem Rodowiczem założył we wsi Gardzienice pod Lublinem teatr pod nazwą Ośrodek Realizacji i Badań Praktyk Teatralnych. Metoda aktorska Staniewskiego, znana jest jako ''ekologia teatru'', wymieniana jest jako jedna z ważniejszych w XX wieku<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Hodge|imię=Alison|tytuł=Twentieth Century Actor’s Training|wydawca=Routledge|miejsce=Londyn – Nowy Jork|data=2000}}</ref>. Spektakle teatru takie jak "Gusła", ''Awwakum'', ''Carmina Burana'', ''Metamorfozy'', ''Elektra'' czy ''Ifigenia w A…'' prezentowane były w wielu krajach świata, m.in.: na Festiwalu Teatru Narodów ([[Baltimore]], [[Stany Zjednoczone|USA]]), na Seul Olimpic Arts Festival ([[Korea Południowa]]), First New York Festival of Arts (USA), Toga Theater Festival ([[Japonia]]), Theater der Welt ([[Berlin]], [[Niemcy]]), na Festiwalu w Sao Paolo ([[Brazylia]]), Olimpiadzie Teatralnej w Moskwie ([[Rosja]]) i w wielu innych. Jako reżyser i autor wykładał i prowadził razem ze swoimi aktorami klasy mistrzowskie w teatrach i ośrodkach akademickich, m.in.: Royal Shakespeare Company (Stradford, Wlk. Brytania), [[Centrum Meyerholda]] (Moskwa), Konserwatorium Teatralne (Paryż), Getty Centre (Los Angeles), Yale University, Stanford University (USA), Barbican Centre (Londyn), Uniwersytet Waseda (Tokio), Meksyk, Dallas i in.▼
[[Plik:Gardzienice - była przypałacowa kaplica ariańska.jpg|thumb|240px|Była ariańska kaplica, w której teatr pracował od 1978 roku]]
Po zerwaniu z Laboratorium Staniewski początkowo związał się z lubelskim teatrem [[Teatr Scena 6|Scena 6]] Henryka Kowalczyka, przystąpił też do formowania własnego zespołu. W czerwcu 1976 roku podejmuje wraz z Ewą Benesz z Ośrodka Puławy pierwszą wyprawę na wieś w poszukiwaniu inspiracji. W sierpniu eksplorował tereny wokół [[Gardzienice (województwo lubelskie)|Gardzienic]], zorganizował też w pomieszczeniach [[Uniwersytet ludowy|Uniwersytetu Ludowego]] w Gardzienicach warsztat-seminarium teatralne. Jego słuchaczami byli przyszli aktorzy teatru: Henryk Andruszko, Jan Bernard, [[Tomasz Rodowicz]]Waldemar Sidor, Jan Tabaka i Wanda Wróbel. Tego samego roku w październiku nowo powstały zespół zorganizował pierwszą [[Ośrodek Praktyk Teatralnych "Gardzienice"#Program wiejski|Wyprawę]] teatru, której celem były wsie w [[Województwo zamojskie|Zamojskiem]] ([[Baranica]], [[Bogusław (województwo lubelskie)|Bogusław]], [[Zygmuntów (województwo lubelskie)|Zygmuntów]], Antoniówka). W latach 1976-1977 zespół funkcjonował nieformalnie, w roku 1978 Staniewski zarejestrował w [[Lublin]]ie Stowarzyszenie Teatralne "Gardzienice" a teatr przyął nazwę: Ośrodek Realizacji i Badań Praktyk Teatralnych "Gardzienice". Staniewski objął funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia i dyrektora artystycznego Teatru. Zespół na cele twórcze wynajął lamus przy Uniwersytecie Ludowym w Gardzienicach, który okazał się być byłą [[arianizm|ariańską]] kaplicą. W roku 1978 "Gardzienice" pod przywództwem Staniewskiego zorganizowały osiem kolejnych Wypraw<ref name = "Kalendarium">{{Cytuj książkę
| nazwisko = Taranienko
| imię = Zbigniew
| tytuł = Gardzienice : praktyki teatralne Włodzimierza Staniewskiego
| rozdział = Kalendarium
| data = 1997
| wydawca = Wydawnictwo Test
| miejsce = Lublin
| isbn = 83-7038-129-4
| strony = 355-387 }}</ref>.
=== Działalność "Gardzienic" ===
▲
== Realizacje reżyserskie ==
| |||