32 Dywizja Piechoty (III Rzesza): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Szlak bojowy: Dodałem linki |
m →Szlak bojowy: drobna korekta |
||
Linia 44:
W październiku 1940 roku zostaje przerzucona do [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. Pełni tam funkcję sił osłonowych.
22 czerwca 1941 roku z rejonu [[Gołdapia|Gołdapi]] o godzinie 3.05 artyleria dywizyjna rozpoczyna krótkie ale bardzo intensywne wsparcie ogniowe. Grupy szturmowe złożone z saperów i piechurów przełamują sowieckie graniczne umocnienia. O godzinie 6 do sztabu [[Grupa Armii Północ|Grupy Armii Północ]] (niem. Heeresgruppe Nord)dociera meldunek od dowódcy pomorskiej dywizji informujący o włamaniu się w nieprzyjacielski teren, dywizja znajdowała się w lesie 5 kilometrów na wschód od Vistytis. Naciera w stronę [[Niemen|Niemna]], który pokonuje w rejonie [[Kowno|Kowna]]. Dalej w niemiłosiernym upale i w kurzu pomorscy piechurzy nacierają w stronę [[Wilia|Wilii]] i [[Dźwina|Dźwiny]]. Dywizja jest skrzydłową jednostką 16. Armii i całej Grupy Armii. Już w pierwszych dniach lipca zarysowuje się duża luka miedzy II. KA 16. Armii a V. KA z 3. Gr.Panc. W tą lukę Niemcy wprowadzają 206. wschodniopruską, 251. wirtembersko-turyńską oraz 253. nadreńską Dywizję Piechoty. Dywizja w bardzo trudnym terenie naciera w ogólnym kierunku (północny wschód) na [Choml|Chomel]]. W sierpniu podczas bitwy o [[Stara Russa|Starą Russę]] po raz pierwszy toczy walki obronne. Ostatnim wysiłkiem żołnierze podejmują natarcie na wschód przez Molwotitzy i [[Demiańsk]] docieraja do jeziora Welje i Seliger. Tu dywizja zajmuje na [[wyżyna wałdajska|wyżynie wałdajskiej]] pozycje obronne. Do końca roku prowadzi walki pozycyjne. W styczniu 1942, roku Rosjanie rozpoczęli ofensywę, która doprowadziła do zamknięcia w kotle demianskim znacznych niemieckich sił ([[12 Dywizja Piechoty|12.]], [[30 Dywizja Piechoty|30.]], [[32 Dywizja Piechoty|32.]], [[123 Dywizja Piechoty|123.]] i [[290 Dywizja piechoty|290.]] Dywizji Piechoty oraz Dywizji Piechoty zmotoryzowanej SS Totenkopf). W kotle, mimo fatalnych warunków pogodowych, niedoboru w zaopatrzeniu, braku ciepłej odzieży, pomorscy żołnierze cały czas znajdują się na pierwszej linii walk, zajmują wschodni rant oparty o zachodni brzeg jeziora Welje. Wiosną 1942 od strony [[Stara Russa|Starej Russy]] rozpoczyna się deblokada kotła (Operacja ''Sznurowa drabinka''), która przynosi zamierzony skutek. Ale wycofanie wycieńczonych oddziałów nie następuje i 32. Dywizja Piechoty na swoich pozycjach trwa jeszcze do końca lutego 1943 roku, kiedy wreszcie rozpoczyna się operacja opuszczenia występu demianskiego. Dywizja jest odświeżana i prowadzi walki pozycyjne nad rzeką [[Łować]]. Na początku listopada 1943 Rosjanie rozpoczęli ofensywę w rejonie [[Newel|Newla]] w wyniku niekorzystnej sytuacji, przerzucono tam 32. Dywizję Piechoty.
W styczniu 1944 roku rozpoczyna się ogólny odwrót [[Grupa Armii Północ|Grupy Armii Północ]], który pomorskich grenadierów prowadzi przez [[Połock]], Kowalki w obszar na południe od [[Psków|Pskowa]]. Dywizja jest wyciągnięta z pierwszej linii w celu odświeżenia i zostaje rezerwą [[Grupa Armii Północ|Grupy Armii Północ]] w rejonie [[Ostrów|Ostrowa]].
W lipcu 1944 roku [[Armia Czerwona]] rozpoczyna wielką ofensywa przeciwko [[Grupa Armii Północ|Grupie Armii Północ]], grenadierzy pomorscy toczą ciężkie, uporczywe walki odwrotowe i w sierpniu osiągają [[Modohn]] oraz [[Walk]]. Angażują się w walki obronne na linii Segewold ale mimo uporu ulegają czerwonoarmistom i wycofując się przez [[Ryga|Rygę]] docierają do [[Kurlandia|Kurlandii]]. W obronie ziemi kurlandzkiej, 32. Dywizja Piechoty uczestniczy na wszystkich odcinkach trzech bitew kurlandzkich. W styczniu 1945 roku zostaje zluzowana i przeniesiona do [[Lipawa|Lipawy]], z której statkami zostaje ewakuowana do [[Gdańsk|Gdańska]]. Pośpiesznie odświeżona zostaje skierowana na odcinek między [[Jastrów|Jastrowiem]] a Camin. W zawziętych walkach wycofuje się na północ przez linię kolejową [[Bärenwald]] - [[Konitz]] ([[Chojnice]]) dalej odwrót prowadzi przez niemiecko-polską granicę w stronę [[Gdynia|Gdyni]] trakcie walk o Gdynię, dywizja jako zwarta jednostka przestaje istnieć, poszczególne grupy walczą na [[Kępa Pksywska|Kępie Oksywskiej]]. Cześć żołnierzy ewakuuje się na [[Hel]]. Tam zastaje ich zawieszenie broni a później informacja, że 9 maja 1945 roku [[Wehrmacht]] skapitulował.
| |||