Antoni Amilkar Kosiński: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w [[1769]] r. na Litwie, pochodził z rodziny szlacheckiej, pieczętującej się herbem Rawicz. W młodości wstąpił do zakonu [[pijarzy|pijarów]], opuścił zakon w [[1790]] r. i poświęcił się karierze wojskowej. Od [[1792]] roku służył w wojsku. Podczas [[insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]] walczył w randze kapitana w obronie [[Warszawa|Warszawy]], gdzie został ranny. Po upadku insurekcji wyemigrował do [[Francja|Francji]]. Nie mogąc dostać się w szeregi armii francuskiej wyruszył do [[Nicea|Nicei]], w celu zdobycia obywatelstwa tego kraju przez pięć miesięcy służył na [[szebeka|szebece]] [[korsarz|korsarskiej]] "Le Pierre" wtedy też przyjął pseudonim "Amilkar". Gdy zdobył obywatelstwo Francji mógł zaciągnąć się do wojska francuskiego. Odbył kampanie włoskie w [[1795]] i [[1796]] r.

 

W tym czasie Kosiński zyskał przydomek "pierwszego legionisty". W [[1798]] r. został awansowany na pułkownika. Po kapitulacji Mantui w [[1799]] r. dostał się do niewoli austriackiej, został uwolniony w [[1800]] r.

 

 

{{DEFAULTSORT:Kosiński, Antoni Amilkar}}

[[Kategoria:Generałowie Księstwa Warszawskiego]]

[[Kategoria:Kosińscy]]