Tadeusz Fitych: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dadakud (dyskusja | edycje)
Zmiany ogólne - POPRZEDNIA WERSJA JEST NIEAKTUALNA
m Wycofano edycje użytkownika Dadakud (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Masti.
Linia 1:
'''Tadeusz Fitych''' (ur. [[23 stycznia]] [[1948]] w [[Nowa Sól|Nowej Soli]]) – polski duchowny [[Katolicyzm|katolicki (prezbiter archidiecezji wrocławskiej od 1974 oraz diecezji świdnickiej od XI 2006) ]], [[Prałat|kapelan Jego Świątobliwości]], [[profesor nadzwyczajny]] [[Habilitacja|doktor habilitowany]].
 
==Życiorys ==
Tadeusz Fitych (ur.urodził się [[23 stycznia]] 1948 w Nowej Soli) – polski duchowny katolicki (prezbiter archidiecezji wrocławskiej od 1974 oraz diecezji świdnickiej od XI 2006)jako ,pierwszy kapelanz Jegotrojga Świątobliwości,dzieci profesorCzesława nadzwyczajnyi doktorMarii habilitowanyFitych.
W latach [[1967]]-[[1974]] studiował na [[Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu|Papieskim Wydziale Teologicznym]] oraz w [[Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu|Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu]]. W latach [[1968]]-[[1970]] służył w kleryckiej jednostce wojskowej w [[Bartoszyce|Bartoszycach]]. [[25 maja]] 1974 otrzymał święcenia prezbiteratu we [[Wrocław]]iu z rąk [[Wincenty Urban|ks. bp. Wincentego Urbana]]. Po święceniach (1974-[[1975]]) pracował jako [[wikariusz]] w [[Parafia św. Jacka w Legnicy|parafii pw. św. Jacka w Legnicy]]. W 1975 był administratorem [[Parafia NMP w Uleściu|parafii pw. NMP w Uleściu]]. Kolejne lata (1975-[[1980]]) to czas studiów specjalistycznych z historii Kościoła na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]]. W [[1977]] otrzymał tytuł [[Licencjat naukowy|licencjusza]], a w [[1983]] [[Doktor (stopień naukowy)|doktora teologii]] na podstawie rozprawy ''Nauka o Świętym Józefie na Śląsku w XVII i XVIII wieku na podstawie źródeł rodzimych''. Przez lata [[1984]]-[[1988]] służył jako prefekt we wrocławskim seminarium, a lata [[1993]]-[[1996]] jako kurator polskich księży w archidiecezji praskiej. W roku [[2006]] habilitował się na [[Uniwersytet Opolski|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego]] na podstawie pracy ''Struktura i Funkcjonowanie Nuncjatury Giovanniego Battisty Lancellottiego (1622-1627)''. W tym samym roku rozpoczął posługę w [[Parafia św. Bartłomieja w Kudowie-Zdroju|parafii pw. św. Bartłomieja w Kudowie-Zdroju]].
==Studia wyższe i specjalizacja naukowa==
W latach 1967-1974 studiował na Papieskim Wydziale Teologicznym oraz w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu. W latach 1968-1970 służył w kleryckiej jednostce wojskowej w Bartoszycach/2/. 25 maja 1974 otrzymał święcenia prezbiteratu we Wrocławiu z rąk ks. prof. bp. Wincentego Urbana. Po święceniach (1974-1975) pracował jako wikariusz w parafii pw. św. Jacka w Legnicy.
Lata (1975-1980) stanowiły okres studiów specjalistycznych Instytucie Historii Kościoła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i prezentacji zdobytych efektów badań m.in. na międzynarodowym kongresie w Montrealu (1980). W 1977 otrzymał tytuł licencjusza (standard rzymski)/1a/, a w 1983 doktora teologii.
==Działalność kościelna==
1981-1983 w trakcie rekonwalescencji po groźnym wypadku, kapelan sióstr Boromeuszek i Urszulanek w Polanicy Zdroju;
1983-1984 duszpasterz akademicki w Centralnym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego (CODA) Archidiecezji Wrocławskiej; współorganizator pieszej pielgrzymki wrocławskiej do Częstochowy oraz kapelan Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego z ramienia Ks. Kard. H. Gulbinowicza;
1984-1988 prefekt 350 alumnów Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu;
1985-1986 członek Komisji Episkopatu Polski d/s Wyższych Seminariów Duchownych;
1985-1990 członek komitetu organizacyjnego Wrocławskich Dni Duszpasterskich
1986-1989 w trakcie synodu archidiecezji wrocławskiej: członek dwóch komisji - d/s kształcenia teologicznego oraz chrześcijan świeckich,
1990 audytor na Synodzie Biskupów w Watykanie nt. formacji kapłańskiej;
1993-2001 praca na rzecz Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE), funkcja sekretarza przewodniczącego CCEE ks. Kard. M. Vlka (misja o charakterze dyplomatycznym);
2001 – 2006 posługa naukowo- duszpasterska w miasteczku ekumenicznym Ottmaring k/Augsburga (Ökumenische Lebenszentrum Ottmaring)
==Działalność na polu nauki i kultury==
1985-86 i 1988-93 Sekretarz Generalny Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu
1985-2006 adiunkt Papieskiego Wydziału teologicznego we Wrocławiu
1988-1993 dyrektor Biblioteki Głównej PWT i MWSD we Wrocławiu i jej reorganizator
1986-1988 - stypendysta Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie i członek drugiej polskiej wyprawy naukowej do spraw krytycznej edycji akt nuncjatury polskiej (nawiązującej do inicjatywy PAU);
1986-1988 i 2001-2008 prace badawcze m.in. na uniwersytetach włoskich, niemieckich i austriackich.
1991-1993 pomysłodawca, współzałożyciel i wiceprezes Federacji Bibliotek Kościelnych w Polsce (FIDES z siedzibą w Warszawie);
1977-2006 prelegent i uczestnik licznych kongresów krajowych i zagranicznych;
2006 zwieńczenie procesu habilitacyjnego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego na podstawie rozprawy Struktura i Funkcjonowanie Nuncjatury Giovanniego Battisty Lancellottiego (1622-1627).
Profesor czynny na kilku uczelniach wyższych w Polsce (m.in. na Wydziale Politologii w Wyższej Szkole Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu; Wydziałach Nauk Społecznych i Zdrowia oraz Zarządzania i Administracji WWSZiP w Wałbrzychu; w Wyższym Seminarium Duchownym w Świdnicy. ..).
Historyk dziejów teologii, kultury i duchowości; specjalista w dziedzinie dyplomacji watykańskiej, od kilku lat w czterech krajach Europy Środkowej prowadzi badania nad małą architekturą sakralną.
Członek szeregu towarzystw naukowych w Polsce, Niemczech, Austrii, Włoszech i Republice Czeskiej;
Prelegent i uczestnik kongresów krajowych i zagranicznych.
Opublikował szereg książek oraz ok. 300 artykułów i recenzji.
Jest autorem wystaw i fotografii artystycznych.
==Działalność na Ziemi Kłodzkiej==
Po 15-letniej nieobecności w kraju, spowodowanej pracami badawczymi i służbą Kościołowi w Europie, latem 2006 zamieszkał w Kudowie-Zdroju (pracownia naukowa mieści się w budynku plebanii parafii św. Bartłomieja).
Należy do grona ponad 150 osób z kręgu ludzi nauki, kultury, sztuki i biznesu, którzy otrzymali certyfikat „Asylum Glacense” i zamieszkali na Ziemi Kłodzkiej (od wieków region ten nosi przydomek: „Kraina Pana Boga i Maryi”). Od 550 lat istniało tu jedno z 200 hrabstw Europy, a przy tym największe i pod pewnymi względami, najpiękniejsze krajobrazowo oraz wyjątkowo bogate w dziedzictwo religijno-kulturalne.
2007-2009 wypracował nowoczesną i bardzo rozbudowaną metodę inwentaryzacji małej architektury sakralnej oraz odkrył i opracował naukowo ponad 210 obiektów tego typu w Obniżeniu Kudowskim.
Efektem badań naukowych jest szereg referatów i ok. 30-tu publikacji tym dwie recenzowane książki poświęcone religijno-kulturowej problematyce tego regionu.
 
[[Plik:Tuchow_fitych.jpg|Tuchów, 09-X 2009 - ks. prof. Tadeusz Fitych w ramach międzynarodowej sesji naukowej zorganizowanej przez Uniwersytet papieski Jana Pawła II w Krakowie (Wydział Historii i Dziedzictwa Kulturowego, Katedra Dziejów Kultury i Wychowania) z racji 100-lecia polskiej prowincji redemptorystów, wygłosił wykład nt. Redemptoryści z "krainy Pana Boga i Maryi, połączony z prezentacją multimedialną.]]
2009 – 2010, w maju 2009 w kudowskiej sali koncertowej zaprezentował wystawę: “Boże Młyny” krzyże i kapliczki przydrożne na pograniczu kudowsko-nachodzkim (na tropach dziedzictwa kulturowego Ziemi Kłodzkiej).
Wystawa w nowatorski sposób przybliża tę ziemię jako przestrzeń sakralną, w której nawet w trudnym okresie XVII-XX w. rozwijali się integralnie, dojrzewali i formowali ludzie ewangelicznie nowi, i to w pełnym tego słowa znaczeniu. Z tego względu treścią wystawy jest historyczno-kulturowa synteza, która została zwieńczona komunikatywnym i niezwykle aktualnym przesłaniem. Wersja polska, jak też zainaugurowana w kwietniu 2010 wersja niemiecka, składa się z 30 dużych plansz (na których umieszczono 200 fotografii (wybór z kolekcji ok. 8 tys.), 30 mapek, diagramów i wykresów) prezentujących 204 obiekty małej architektury sakralnej z terenu kudowsko-nachodzkiego pogranicza (tzw. czeskiego zakątka). Sposób prezentacji, jak też i samo przesłanie „Bożych Młynów” spotkało się z pozytywnymi recenzjami naukowców, dużą uwagą muzealników i zwiedzających.
Dotychczas wystawa odwiedziła piętnaście miejscowości, w których łącznie obejrzało ją imponujące grono ponad 46 tysięcy osób, pochodzących z Polski, Czech i Niemiec. Nota bene doskonale harmonizuje to z trwającym, od kilkunastu lat, fenomenem renesansu małej architektury sakralnej w Europie Środkowej.
Od 24 kwietnia do końca lipca, wystaw po raz pierwszy prezentowana jest w obu wersjach - polskiej i niemieckiej (!),w trzech barokowych salach Pałacu Łomnica do. Po czym odwiedzi szereg miast w Polsce, Niemczech i Austrii. Galeria fotografii zob. link http://www.boze-mlyny.eu/galeria-lomnica]
 
2010 - Pomysłodawca, współzałożyciel i wiceprezes „Sapientia” Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Kłodzkiej.
Na polu odkrywania bogactwa kulturowego, umacniania tożsamości i rozwoju turystyki kulturowej Ziemi Kłodzkiej współpracuje z Wyższą szkołą Zarządzania „Edukacja” i jej Wydziałem Turystyki w Kłodzku.
 
W roku [[2006]] habilitował się na [[Uniwersytet Opolski|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego]] na podstawie pracy ''Struktura i Funkcjonowanie Nuncjatury Giovanniego Battisty Lancellottiego (1622-1627)''. W tym samym roku rozpoczął posługę w [[Parafia św. Bartłomieja w Kudowie-Zdroju|parafii pw. św. Bartłomieja w Kudowie-Zdroju]].
 
Jest czynnym profesorem kilku wyższych uczelni w [[Polska|Polsce]].
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.fitych.org Oficjalna strona ks. Tadeusza Fitycha]
* [http://www.boze-mlyny.eu Boże Młyny - witryna Biura Wystawy BM - ks. Tadeusza Fitycha]
* „ Gottes Mühlen” - witryna Biura Wystawy BM - ks. Tadeusza Fitycha [w przygotowaniu]
 
== Dane biograficzne w leksykonach: ==
- G. Polak, Kto jest kim w Kościele? Osoby sprawujące kluczowe funkcje w
Kościele katolickim w Polsce. (Stan na dzień 1 stycznia 1996r.), KAI
Warszawa 1996, s. 92;
- J. Mandziuk, Słownik Księży Pisarzy Archidiecezji Wrocławskiej 1945 -
1992, Warszawa 1997, s. 92 - 95;
- Grzegorz Polak, Kto jest kim w Kościele w Polsce? Ekumeniczne "who is who"
chrześcijaństwa w Polsce (stan na dzień 15 lutego 1999r.), KAI Warszawa
1999, s. 87 - 88;
- L. Zawadzka (red.), Polak w świecie. Leksykon Polonii i Polaków za
granicą, Wydawnictwo PAI, Warszawa 2001, s. 80;
- Słownik Polonii Świata (W służbie Bogu i ludziom), Paryż 2002;
- Polscy i polskiego pochodzenia kapłani, zakonnicy i siostry zakonne
pełniący posługę w różnych krajach świata. Oficyna Wydawnicza Kucharski
Toruń 2002, s. 62, 63.
- Twórcy wizerunku Polski, Warszawa 2002, s. 47-48 (Złote Myśli Ludzi
Wielkiego Serca, Umysłu, Talentu, t. 2);
- I. Dec (red.) 300 lat Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Zarys historii
i pracownicy naukowi PWT we Wrocławiu, Wrocław 2002, s. 193;
- Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu 1968 - 2002. Pracownicy naukowo
- dydaktyczni, Wykaz prac dyplomowych. Sympozja. Działalność Wydawnicza,
red. I. Dec, Wrocław 2002, s. 273 - 281.
- W. M. Zarębczan, Polacy w Watykanie: instytucje i urzędy oraz
Polacy w nich pracujący: historia i współczesność, Pelplin 2004, s.
410-411.
 
== Przypisy ==
1/ - zob. T. Fitych, Szkice Do Historii Miasta Waltersdorf. Przyczynek do dziejów osadnictwa tkaczy saksońskichw Królestwie Polskim,w: Sursum Corda. Księga jubileuszowa ku czci Księdza Biskupa Adama Dyczkowskiego, red. ks. A. Brenk, [Poznań] 2002, s. 265-298; Korzenie rodzinne [monografia n.t. dziejów wielopokoleniowej rodziny Fitych i Tereszczuk, w wersji elektronicznej.
2/ - zob. T. Fitych, [wywiad firmowany pseudonimem "Stanisław"] Hubert Schulze - Hobeling, Scheinwerfer für die nächsten Meter, "Neue Stadt" 30(1987) n. 11, s. 20-21; tenże, Służba wojskowa alumnów w PRL, "Chrześcijanin w świecie" XXIV(1994), n. 1, s. 119-135; oraz http://www.nonpossumus.pl/biblioteka/tadeusz_fitych/artykuly/; http://www.fitych.org/polski/rozprawy_artykuly.html.
- zob. T. Fitych, - zob. T. Fitych, Opactwo cystersów krzeszowskich - czołowy ośrodek śląskiej kontrreformacji, "Sobótka", (1986) n.4, s. 539-559.
3/- zob. T. Fitych, O formacji do kapłaństwa we współczesnych uwarunkowaniach [udział w dyskusji polskich delegatów na Synod Biskupów 90], "Ateneum Kapłańskie" 83(1991) nr 491 z. l, s. 34-60; tenże, Kapłan cywilizacji miłości; nowe perspektywy VIII-go Synodu Biskupów (30.IX-28.X.1990) , "Homo Dei" 40(1991) nr 1-2, s. 5-12; "Dobry Pasterz" (1991) z. XI, s. 108-116.
4/- zob. T. Fitych, Budowanie Wieczernika Europy z myślą o jednoczeniu i nowej ewangelizacji naszego kontynentu. 24 Zgromadzenie Generalne Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE): Simmern (24-.01.1994 -Moguncja 30.1.1994), "Homo Dei" LXIII(1994) n.3, s. 68-72; oraz "Wrocławski Przegląd teologiczny" 2(1994), n. 1, s. 125-130; "Dobry Pasterz" (1994), z. XV, s. 204-210; AtKapł 86(1994) nr 512, z. 1, s. 155-160; tenże, Biskupi europejscy wołają z Monachium (Sprawozdanie z kongresu "Szanse i ryzyka europejskiej emigracji"), "Homo Dei" (1995), nr 2 s. 81-84tenże, Dialogo tra i cristiani a Mosca. Sulla collaborazione nell''ex URSS, "Gen's"XV (1995), n. 6, s. 239-240.
5/ - zob. T. Fitych, Powstanie i rozwój Bractwa Wspólnego Życia (Proces odradzania się życia według rad ewangelicznych w protestantyzmie niemieckim), „Studia teologiczno-historyczne Śląska Opolskiego” 29(2009), s. 245-261; tenże, Centrum Życia Ekumenicznego w Ottmaring. Geneza i rozwój, ,,Perspectiva" 10(2010) nr 2, s.
6/ - zob. m.in. T. Fitych, Budowa biblioteki Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, "Nowe Życie" 4(1986) nr 22, s. 15-16; Starodruki Cenne księgozbioru Biblioteki Głównej Papieskiego Fakultetu Teologicznego i Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, oprac. A. Skura, red. T. Fitych, A. Siemieniewski, Wrocław 1993.
7/ - zob. T. Fitych, Podstawowe źródła do badań nuncjatury Giovanniego Battisty Lancellottiego w Polsce (1622-1627), "Saeculum Christianum" 6(1999), n. 2 s. 209-224; oraz "Studia Warmińskie" 36(1999), s. 125-140; tenże, Całościowe zestawienie źródeł nuncjatury Giovanniego Battisty Lancellottiego posła papieskiego w Polsce w latach 1622-1627, w: Służcie Panu z weselem. Księga pamiatkowa ku czci kard. Henryka Gulbinowicza...), red. ks. Ignacy Dec, t. 2: W służbie teologii, Wrocław 2000, s. 137-180; tenże, Początki Misji Dyplomatycznej Giovanniego Battisty Lancellottiego, 31-szego nuncjusza apostolskiego w Polsce (1622-1627), "Roczniki Teologiczne KUL" 46(1999) z. 4, s. 79-118.
8/ - zob. T. Fitych, Bernarda Rosy nauka o św. Józefie w świetle koncepcji mistycznych zaślubin duszy z «Trójca stworzoną», "Colloqium Salutis" 16(1984), s. 119-165; tenże, Trynitarny egzemplaryzm w nauce o Świętym Józefe u Bernarda Rosy i jego kontynuatorów (część 1) , "Śląskie Studia Historyczno-teologiczne" 18(1985), s.57-79, [Cz. 2], tamże, t. 19-20 (1986-1987), s. 103-131; tenże, Polskie korzenie Johannesa Schefflera. Uwagi o przodkach i rodzinie Angelusa Silesiusa (*1624 +1677), “Orbis Linguarum” (2005) vol. 29, s. 97-138, oraz Polskie korzenie Johannesa Schefflera. Uwagi o przodkach i rodzinie Angelusa Silesiusa (*1624 +1677), w: “Przedziwna to rzecz jest człowiek....’ Angelusa Silesiusa myśli o jedności świata (wybór rozpraw i poezji), redakcja i słowo wstępne C. Lipiński, Wałbrzych 2005, s. 81-135; tenże, Krzeszów - barokowy zabytek czy centrum odnowy religijno-kulturowej? (Uwagi na temat tożsamości M. Willmanna i Krzeszowa), “ANAMNESIS” (2006) nr 47, cz. 1, s. 79-91; cz. 2 nr 48, s. 112-122. tenże, Spotkania ze świętą Teresa z Avila, zwaną wielką, w: Zbawienie przez Miłosierdzie i Prawdę (Księga pamiątkowa ku czci J.E. Bpa prof. dra. Hab. Ignacego Deca z okazji 65-lecia urodzin, 40-lecia kapłaństwa i 5-lecia sakry biskupiej), (red.) ks. Janusz Michalewski, Świdnica 2009, s. 195-207.
9/ - zob. T. Fitych, Z badań nad małą architekturą sakralną Dolnej Austrii (Moniholz k/Graibrunn, Waldviertel), „Zeszyty Naukowe WWSZiP” (2009) nr 13, s. 75-93; tenże, Mała architektura sakralna w Europie Środkowej. Specyfika, terminologia, interpretacja, przesłanie, w: Cierpliwość I Miłość (Księga dla uczczenia Kardynała Henryka Gulbinowicza), pod Red. Bp. E. Janiaka, ks. W. Irka, PWT we Wrocławiu [2010], s. 245-254.
10/ - zob. T. Fitych, Odkrywanie "nowej twarzy" i geniuszu miejsca Kudowy Zdroju (Mała architektura sakralna a park kulturowy i krajobrazowy). Nisze, ,,Perspectiva" 7(2008) nr 1(12), s. 66-80; Sakralna Przestrzeń (O zwyczajach, obrzędach i postawach związanych z krzyżami i kapliczkami przydrożnymi ziemi kudowskiej, z ks. prof. Tadeuszem Fitychem rozmawia Tomasz Pluta, “Niedziela” nr 17(133), 26 kwietnia 2009; tenże, Nepomuceny Ziemi Kudowskiej (Prace na rzecz rozwoju turystyki kulturowej), artykuł złożony do druku.
11/ - zob. T. Fitych, Kościół milczenia dzisiaj (Wypowiedzi księży biskupów Czech i Moraw w pięć lat po odzyskaniu niepodległości)-, Praga-Nowa Ruda 1995; tenże, “Boże Młyny” krzyże i kapliczki przydrożne na pograniczu kudowsko-nachodzkim (na tropach dziedzictwa kulturowego Ziemi Kłodzkiej), Kudowa-Zdrój 2009; tenże, Gottes Mühlen” - Wegkreuze und Bildstöckeim Kudowa - Nachoder Grenzgebiet (auf den Spuren des Kulturerbes des Glatzer Landes und Schlesiens), Kudowa-Zdrój 2010.
12/ - zob. m.in. T. Fitych, Aktualność przesłania wystawy “Boże Młyny” nie tylko w obszarze języka niemieckiego, “Ziemia Kłodzka” (2010) nr 190, s. 16 oraz tenże, Bemerkungen zum Thema: Aktualität der Ausstellung „Gottes Mühlen im deutschsprachigen Gebiet, “Ziemia Kłodzka” (2010) nr 190, s. 31; 250 dni wystawy “Boże Młyny” księdza prof. Tadeusza Fitych (z ks. prof. nadzw. dr hab. Tadeuszem Fitychem rozmawia Teresa Bazała), “Ziemia Kłodzka” (2010) nr 190, s. 17-20.
13/ - zob. m.in. T. Fitych, “Czeski zakątek”- dom rodzinny i parafia czermnieńska pierwszym środowiskiem życia i formacji architekta Josepha Elsnera (* 1845 Słone + 1933 Monachium), w: Český Koutek v Kladsku, Supplementum 5 Kladského sborníku 2008, Hradec Králové, s. 291-313; tenże, Kościół św. Bartłomieja w Czermnej - najstarsza parafia (wzm. z 1354 r.) i centrum “starówki” Kudowy Zdroju (Refleksje na temat tytułu kościoła oraz obrzędów ludowych), “Świdnickie Studia Teologiczne” IV 2007) nr 4, s. 141-176; tenże, Kościelno-historyczne uwarunkowania rozwoju katolickiej parafii Czermna w czeskim zakątku” ziemi kłodzkiej, w: Muzeum a dziedzictwo kulturowe pogranicza polsko-czeskiego (Kudowa Zdrój - tożsamość i zbliżenie), pod red. R. Gładkiewicza, Kudowa Zdrój 2008, s. 57-74; tenże, Malá Čermná: grupa ukrzyżowania – obecní kříž. Prace badawcze nad pobożnością ludową i małą architekturą sakralną czeskiego zakątka, w: Náchodsko od minulosti k dnešku . Sborník příspěvků k šedesátinám PhDr. Václava Sádla, [Náchod 2009], s. 29-65; Pierwsze środowisko życia Antoniego JEDKA CSsR (*1834 +1903) (Parafia św. Bartłomieja w Czermnej, rodzina i rówieśnicy), “Studia Redemptorystowskie” 6(2008), s. 41-61; tenże, Wentzel Jakub Tomaschek (1732-1804) - proboszcz Czermnej w latach 1764-1804 i twórca Kaplicy Czaszek - katechezy o zmartwychwstaniu (Biografia - kalendarium), “Świdnickie Studia Teologiczne” V 2008) nr 5, s. 103-130; Krzyże i kapliczki przydrożne na pograniczu kudowsko-nachodzkim, rozmowa [red. Teresy Bazała] z ks. profesorem Tadeuszem Fitychem, “Ziemia Kłodzka”kwiecień 2009 Nr 181, s. 32-33; tenże, Boże Młyny. KL Dachau – proces dojrzewania ks. Gerharda Hirschfeldera do świętości, “Ziemia Kłodzka” (2010) nr 192, s. 24-29.
 
 
 
{{DEFAULTSORT:Fitych, Tadeusz}}