Ramiro II Mnich: Różnice pomiędzy wersjami

Data urodzin Ramiro II nie jest dokładnie znana. Przyjmuje się, iż urodził się około roku [[1075]], podawany jest również rok [[1085]]. Był synem [[władcy Aragonii|króla Aragonii]] - [[Sancho RamirezRamírez|Sanczo I]] i jego drugiej żony Felicji (zm. [[1123]]), córki Hilduina III (IV) - hrabiego [[Roucy]] i [[Montdidier]]. Jako młodszy syn został przeznaczony do stanu duchownego. Był biskupem [[Burgos (Hiszpania)|Burgos]], biskupem [[Pampeluna|Pampeluny]], a w chwili śmierci swego starszego brata, króla [[władcy Aragonii|Aragonii]] i [[władcy Nawarry|Nawarry]] - [[Alfons I (król Aragonii)Waleczny|Alfonsa I]], był biskupem w Barbastro-Roda ([[Barbastro]] zostało zdobyte na muzułmanach przez jego ojca w [[1064]]).

Gdy jego brat zmarł nie pozostawiając potomków, Ramiro zrezygnował z [[sakra|biskupiej sakry]] i został obwołany królem Aragonii. Musiał toczyć walki o utrzymanie tronu z [[władcy Kastylii|królem Kastylii]] [[Alfons VII Imperator|Alfonsem VII]], którego matka [[Urraka Kastylijska|Urraka]] była pierwszą żoną króla Alfonsa I (on z kolei był jej drugim mężem). Początkowo Alfons VII zajął [[Saragossa|Saragossę]] i wyparł Ramiro w [[Pireneje]]. Później jednak Ramiro pokonał kastylijczyków, odzyskując Saragossę, która jednak na mocy późniejszych układów pozostała kastylijskim [[lenno|lennem]]. Nie udało mu się za to utrzymać władzy w [[Nawarra|Nawarrze]], gdyż królem Nawarry został [[Garcia IV Odnowiciel|Garcia IV]], wychowany na dworze aragońskim, prawnuk króla Nawarry [[Garcia III (król Nawarry)|Garcii III]] (zm. [[1054]]). Na mocy układu z Vadoluongo (styczeń [[1135]]) Ramiro II uznał władzę Garcii IV. Według treści układu król Ramiro II zachowywał zwierzchność nad Nawarrą, jednak jeszcze w tym samym 1135 r. Garcia IV złożył [[hołd lenny]] Alfonsowi VII Kastylijskiemu. W ten sposób Aragonia utraciła władzę nad królestwem Nawarry, zdobytą w [[1076]], kiedy to król Aragonii [[Sancho Ramirez|Sanczo I]] przyjął tytuł króla Nawarry (jako Sanczo V).

Żoną króla Ramiro II była Agnieszka Akwitańska, córka [[Wilhelm IX AkwitańskiTrubadur|Wilhelma IX Trubadura]], księcia [[Akwitania|Akwitanii]] i hrabiego [[Poitiers]] i jego drugiej żony Filipy z Tuluzy, choć niektórzy badacze uważają, że była nieślubnym dzieckiem księcia Wilhelma IX i jego metresy o imieniu Amauberge. Pierwszym mężem Agnieszki był Aimeryk VI, wicehrabia Thouars, który zginął w [[1127]]. Ślub króla i Agnieszki miał miejsce w [[Jaca]] (pierwszej historycznej stolicy Aragonii), w listopadzie lub grudniu [[1135]]. Po decyzji króla o wstąpieniu do klasztoru małżonkowie pozostawali w separacji. Jedynym dzieckiem króla była: