Napad na Brinka: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wielki napadNapad na Brink'sa''' był zbrojnym [[Rozbój|rozbojem]] na budynek [[Brink]]'sa, znajdującym się na rogu: Prince Street, Hall Street i Commercial Street w [[Boston|bostońskiej]] dzielnicy North End; dokonanym 17 stycznia 1950 roku<ref name="FBI">{{cytuj stronę|url=http://www.fbi.gov/libref/historic/famcases/brinks/brinks.htm|tytuł=The Brinks Robbery|opublikowany=[[FBI|Federal Bureau of Investigation]]|język=en|data dostępu=2010-08-06}}</ref>.

W wyniku napadu skradziono 1 218 211,29 [[Dolar amerykański|dolarów amerykańskich]] w gotówce oraz ponad 1,5 mln557 183,83 w czekach, przekazach pieniężnych i innych papierach wartościowych<ref name="Boston Public Library">{{cytuj stronę|url=http://www.bpl.org/research/print/brinksjob.htm|tytuł=Brinks Job Exhibit |opublikowany=Boston Public Library|język=en|data dostępu=2010-08-06}}</ref>. Był to wówczas największy rozbój w historii [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]]<ref name="Encyclopedia.com">{{cytuj stronę|url=http://www.encyclopedia.com/doc/1G2-3468301932.html|tytuł=The Brink's Robbery|praca=American Decades|opublikowany=Encyclopedia.com|język=en|data dostępu=2010-08-06}}</ref>. Umiejętnie wykonany napad (na miejscu zbrodni znajdowały się tylko minimalne wskazówki) został nazwany jako "przestępstwo stulecia"<ref name="FBI" />. Kradzież była dziełem gangu składającego się z jedenastu członków<ref name="Encyclopedia.com" />; wszyscy zostali później aresztowani.

==Plan Planowanie ==

O'Keefe i Gusciora potajemnie weszli do magazynu Brink'sa; z pomocą szpikulca do lodu otworzyli zewnętrzny zamek, a wewnętrzne drzwi wyważyli kawałkiem [[Plastyczny materiał wybuchowy|plastiku]]. Później chwilowotymczasowo zdjęli bębenki z pięciu zamków<ref name="FBI" />, jeden po drugim, dzięki temu ślusarz mógł zrobić dla nich zapasowe klucze. Gdy to zrobiono,Następnie Pino zwerbował siedmiu mężczyzn, w tym swojego szwagra Vincenta Costę, Michaela Vincenta "Vinnie" Geagana, Thomasa Francisa Richardsona, Adolpha "Jazz" Maffie'a, Henry'ego Bakera, Jamesa Faherty'ego oraz Josepha "Barney" Banfielda<ref name="Daily News">{{cytuj pismo|nazwisko=Bergeron|imię=Chris|tytuł=The almost perfect crime|czasopismo=The MetroWest Daily News|język=en|data=2008-03-02|url=http://www.metrowestdailynews.com/arts/x1553861422}}</ref>.

Gang postanowił czekać z napadem na odpowiednią chwilę. Pino studiował plan pracy personelu i na podstawie zapalonych świateł w oknach budynku potrafił określić, co w danym momencie robią pracownicy<ref name="FBI" />. O'Keefe i Gusciora ukradli plany rozmieszczenia alarmów<ref name="Encyclopedia of Crime" />. Kiedy personel miał dzień wolny, gang wchodził do budynku i na miejscu próbydokonywał prób. Costa stale obserwował magazyn z pobliskiej kamienicy czynszowej, zlokalizowanej dokładnie naprzeciwko budynku Brinksa przy Prince Street<ref name="FBI" />. Do czasu przystąpienia do działania, gang planował i trenował przez dwa lata<ref name="Encyclopedia.com" />.

== Napad ==

17 stycznia 1950 roku, po sześciu przerwanych próbach<ref name="Encyclopedia of Crime" />, złodzieje uznali, że sytuacja jest sprzyjająca. UbraliZałożyli ubrania na zewnątrzpozór podobne do mundurów pracowników Brink'sa (marynarski sztormiak i czapka szoferska) wraz z gumowymi maskami halloweenowymi, rękawiczkami i butami na gumowych podeszwach<ref name="Encyclopedia of Crime" />. Kiedy Pino i kierowca Banfield pozostali w samochodzie<ref name="Encyclopedia of Crime" />, siedmiu pozostałychinnych mężczyzn weszło do budynku o godzinie 18:55<ref name="FBI" />.

Na pierwsze piętro weszliwtargnęli dzięki zapasowym kluczom, którymi otworzyli zamknięte drzwi<ref name="Encyclopedia of Crime" />. Skrępowali i zakneblowali pięciu członków personelu Brink'sa, którzy w tym czasie gromadzili i liczyli pieniądze z dziennego obrotu<ref name="FBI" />. Złodziejom nie udało im się otworzyć skrzyni z wynagrodzeniami dla pracowników [[General Electric]]<ref name="Encyclopedia of Crime" />, ale zgarnęli wszystko inne. Nikt nie ucierpiał podczas rozboju<ref name="Boston Public Library" />.

Włamywacze wyszli ookoło 19:30<ref name="Encyclopedia of Crime" />. Oprócz pieniędzy, wzięli cztery rewolwery od pracowników<ref name="FBI" />. Następnie członkowie gangu szybko przeliczyli łupy, podzielili je między siebie i uzgodnili nie dotykać pieniędzy przez najbliższe sześć lat, zanim ich kradzież nie ulegnie [[Przedawnienie|przedawnieniu]]. Bandyci rozproszyli się, aby zapewnić sobie [[alibi]]<ref name="Encyclopedia of Crime" />.

== Śledztwo i aresztowanie ==

Brink's Incorporated wyznaczył nagrodę w wysokości 100 000tys. dol. za informacje o sprawcach. Jedynymi śladami, które policja znalazła policjana miejscu zbrodni były: lina, którą związano personel Brink'sa oraz czapka szoferska<ref name="FBI" />. Początkowo każda informacja uzyskana przez policję od ichswoich informatorów okazała się bezużyteczna. Ciężarówka, którą przestępcy uciekli spod budynku Brink'sa, znaleziono pociętą na kawałki w [[Stoughton (Massachusetts)|Stoughton]]<ref name="Encyclopedia of Crime" />, w pobliżu domu O'Keefe'a.

W czerwcu 1950 roku O’Keefe'a i Gusciorę aresztowano w [[Pensylwania|Pensylwanii]] za [[kradzież z włamaniem]]. O'Keefe'a skazano na trzy lata pozbawienia wolności w Bradford County Jail, a Gusciorę odpięciuod pięciu do dwudziestu lat w Western State Penitentiary w [[Pittsburgh]]u. Od swoich informatorów policja dowiedziała się, że O'Keefe i Gusciora żądali pieniędzy od Pino i MacGinnisa na opłacenie prawników.

Agenci [[FBI]] próbowali porozmawiać z O'Keefe'em i GuscioraGusciorą, ale obaj utrzymywali, że nic nie wiedzą o napadzie na Brink'sa. Członkowie gangu stali się podejrzanymi, ale nie było dość dowodów do wydania aktu oskarżenia, więc organy ścigania wywierały presję na podejrzanych. Adolph Maffie został uznany za winnego i skazany na dziewięć miesięcy za uchylanie się od płacenia [[Podatek dochodowy|podatku dochodowego]].

Pino zapłacił mały okup, ale postanowił wówczas spróbować zabić O'Keefe'a. Po kilku nieudanych próbach, wynajął seryjnego zabójcę, Elmera "Trigger" Burke'a, aby ten zabił O'Keefe'a<ref name="FBI" />. Burke pojechał do Bostonu; postrzelił O'Keefe'a, ale nie udało mu się go zabić, choć go poważnie go zranił. FBI zbliżyło się do leżącego w szpitalu O'Keefe'a, który 6 stycznia 1956 roku ostatecznie zdecydował siępostanowił wydać byłych wspólników<ref name="Encyclopedia.com" />.

12 stycznia tego samego roku (na kilka dni przed terminem przedawnienia) FBI aresztowało Bakera, Costę, Geagana, Maffie'a, McGinnisa i Pino<ref name="FBI" />. Faherty'ego i Richardsona ujęto 16 maja w [[Dorchester (dzielnica Bostonu)|Dorchester]] w stanie [[Massachusetts]]<ref name="Encyclopedia of Crime">{{cytuj stronę|url=http://www.crimemagazine.com/great-brinks-robbery-0|tytuł=The Great Brinks Robbery|opublikowany=Encyclopedia of Crime|język=en|data dostępu=2010-08-06}}</ref>. O'Keefe przyznał się do winy 18 stycznia<ref name="FBI" />. Gusciora zmarł 9 lipca<ref name="Encyclopedia of Crime" />. Banfield wówczas już nie żył<ref name="FBI" />. Proces rozpoczął się 6 sierpnia 1956 roku<ref name="Encyclopedia of Crime" />.

Ośmiu członków gangu otrzymało maksymalną karę dożywotniego pozbawienia wolności<ref name="Encyclopedia.com" />; O'Keefe'a otrzymałskazano tylko na 4 lata i w 1960 roku wyszedł z więzienia. Odzyskano 58zaledwie tys.51 906 dolarów ze skradzionych 2,7 mln.<ref dolarówname="Boston Public Library" />. Według legendy reszta pieniędzy ukryta jest w górach na północ od [[Grand Rapids (Minnesota)|Grand Rapids]] w stanie [[Minnesota]].

* ''Blueprint for Robbery'' (1961, reż. [[Jerry Hopper]])

* ''Brink's: The Great Robbery'' (1976, reż. [[Marvin J. Chomsky]])

* ''[[Skok na Brinka]]'' (org. ''The Brink's Job'') (1978, reż. [[William Friedkin]])