Hansa-Brandenburg B.I: Różnice pomiędzy wersjami

|grafika = Aero AeHansa-01Brandenburg B.I, Budapest (2).jpg

|podpis grafiki = B.I w muzeum lotnictwa w [[Budapeszt|Budapeszcie]]

|producent = [[Hansa und Brandenburgische Flugzeugwerke.|Hansa-Brandenburg]]

|napęd = 1 × Mercedes Benz, [[Silniksilnik rzędowy|rzędowy]]

|moc silnika = 160100-120 KM (11875-90 kW)

|rozpiętość = 1312,133 m

|długość = 8,452-8,5 m

|masa własna = 760668-715 kg

|masa startowa = 1060955-970 kg

|prędkość wznoszenia = 21,275 m/s

|uzbrojenie = brak stałego

|użytkownicy = {{Państwo|DEU1871AUT1867}} <br>{{Państwo|AUT1867DEU1871}} {{Państwo|POL}}

Samolot Hansa-Brandenburg B.I został skonstruowany przez inż. [[Ernst Heinkel|Ernsta Heinkela]] w [[1915]] roku i w tym samym roku zbudowano jego prototyp. Nosił oznaczenie fabryczne Hansa-Brandenburg FD i był rozwinięciem poprzedniego samolotu D, którego zbudowano tylko ok. 12 sztuk<ref>Peter Gray, Owen Thetford, ''German aircraft of the First World War'', New York, 1970, s.302-302</ref>. Podczas lotów próbnych nowy samolot wykazywał dobrą stateczność i bardzo dobrełatwość własnościpilotażu<ref pilotażowename=baczkowski/>, w związku z tym rozpoczęto produkcję seryjną tego samolotu w dwóch odmianach: B.I – [[samolot szkolny]] i zbliżonej [[Hansa-Brandenburg C.I|C.I]] – [[samolot rozpoznawczy|samolot obserwacyjno-bombardujący]].

Samolot Hansa Brandenburg B.I był zbudowany w układzie [[dwupłat]]a i napędzany [[silnik rzędowy|silnikiem rzędowym]] tłokowym ''Mercedes'' lub ''Austro-Daimler'' umieszczonym z przodu kadłuba. Kadłub miał konstrukcję kratownicową drewnianą, kryty był sklejką. Za silnikiem znajdowała się w kadłubie odkryta kabina, w której z przodu siedział instruktor lub obserwator, a za nim uczeń lub pilot. W odmianie szkolnej B.I kabina była wyposażona w podwójne urządzenia sterownicze. Usterzenie miała klasyczne skośne, kryte płótnem, zamontowane na końcu kadłuba. Linki do sterów kierunku i wysokości poprowadzono na zewnątrz po obu stronach kadłuba, co miało ułatwić ich konserwację i ewentualne naprawy. Płaty dwudźwigarowe o kształcie prostokątnym, kryte były płótnem,. Połączone połączonobyły ze sobą słupkamipo każdej stronie dwoma parami rozpórek, charakterystycznie pochylonymi nieco ku kadłubowi ioraz usztywnione skrzyżowanymi cięgnami. Lotki umieszczono na końcach tylnego górnego płata.

Odmiana obserwacyjno-bombardująca [[Hansa-Brandenburg C.I|C.I]] różniła się od odmiany szkolnej tylko nieco innym kształtem usterzenia i mniejszą rozpiętością płatów. Miałaoraz też uzbrojenie w postaci 2 niezsynchronizowanych [[karabin maszynowy|karabinów maszynowych]] kal. 8 mm Schwarzlose, umieszczonych na górnym płacie i zamkniętych wraz z taśmami nabojowymi w obudowie. Karabiny te obsługiwał obserwator. W odmianie tej można było w zależności od potrzeb zabierać 2 bomby po 25 kg lub [[aparat fotograficzny]]uzbrojeniem.

SamolotySamolotów Hansa Brandenburg B.I i [[Hansa-Brandenburg C.I|C.I]] w czasie I wojny światowej używało głównie lotnictwo niemieckie i [[Austro-Węgry|austro-węgierskie]], głównie do rozpoznania na korzyśćniewielką artyleriiskalę a także do bombardowania w odmianie C.I iniemieckie, do szkolenia pilotów. w odmianie B.I.

W lotnictwie polskim samoloty Hansa Brandenburg B.I i C.I znalazły się w [[1918]] roku zaraz po odzyskaniu niepodległości. Zdobyto je od Niemców i Austriaków w liczbie 15 samolotów szkolnych B.I<ref name=baczkowski/> (ponadto, 33 samoloty C.I).

Używano ich przeważnie do szkolenia pilotów m.in. w Wojskowej Szkole Lotniczej na [[lotnisko mokotowskie|lotnisku mokotowskim]] w [[Warszawa|Warszawie]] i w Niższej Szkole Pilotów w [[Kraków|Krakowie]]<ref name=baczkowski/>, a także w niektórych eskadrach.

Samolot ''Hansa Brandenburg B.I'' był dwumiejscowym samolotem szkolnym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej, przeważnie drewnianej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd: 1 silnik rzędowy, tłokowy, śmigło dwułopatowe, drewniane. Stosowano różne silniki o mocy 100-120 KM (75-90 kW): Austro-Daimler, Hiero, Mercedes<ref name=baczkowski/>.