Dulcyna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy; przeredagowanie zgodnie ze źródłem, kat.
m -kat. nadrz,
Linia 1:
[[Plik:Dulcin structure.svg|thumb|Dulcyna, C<sub>9</sub>H<sub>12</sub>N<sub>2</sub>O<sub>2</sub>]]
'''Dulcyna''' (z łac. ''dulcis'' - słodki), ''p''-etoksyfenylomocznik – [[związek organiczny|organiczny]] [[związek chemiczny]], [[aryl]]owa pochodna [[mocznik]]a. Odkryta w [[1884]] przez [[Joseph Berlinerbau|Josepha Berlinerbau]]. Jest to biały krystaliczny proszek rozpuszczalny w wodzie, około 100-300 razy słodszy od [[cukier spożywczy|cukru konsumpcyjnego]]. W przeciwieństwie do [[sacharyna|sacharyny]] nie daje gorzkiego posmaku. W pierwszej połowie XX w. stosowana jako [[sztuczne środki słodzące|sztuczny środek słodzący]].
 
Wczesne testy medyczne (koniec XIX w.) nie dały jednoznacznych wyników co do możliwych szkodliwych skutków spożywania dulcyny. Ostatecznie uznano, że korzyści płynące z jej stosowania przewyższają efekty negatywne i związek został dopuszczony do handlu z przeznaczeniem głównie jako słodzik dla [[diabetyk]]ów i osób otyłych. W 1951 [[FDA]] opublikował wyniki badań wskazujących na długotrwałą toksyczność dulcyny i została ona wycofana z rynku.
 
== Zobacz też ==
Linia 15:
[[Kategoria:Karbamidy]]
[[Kategoria:Etery]]
[[Kategoria:Organiczne związki azotowe]]
[[Kategoria:Związki aromatyczne]]