Późniejsza dynastia Tang: Różnice pomiędzy wersjami

'''Późniejsza dynastia Tang''' to nazwa krótko istniejącej dynastii rządzącej częścią [[Chiny|Chin]] w tak zwanym [[Pięć Dynastii i Dziesięć Królestw|Okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw]]. Późniejsza Tang rządziła od [[923]] do [[937]] roku. Była pierwszą z trzech dynastii rządzonych przez [[Szat'oShatuo|Turków Szat'oShatuo]]. W szczycie siły kontrolowała większość północnych terytoriów chińskich.

Po upadku [[Dynastia Tang|Tang]] w [[907]] roku rozgorzał spór między jej sukcesorami- [[Późniejsza Dynastia Liang|Późniejszą dynastią Liang]], założoną przez [[Zhu Wen]]a i państwem Jin założonym przez [[Li Keyong]]a na terenie dzisiejszej prowincji [[Shanxi]]. Rywalizacja ta nie wygasła nawet po śmierci Li Keyonga. Jego syn [[Li Cunxu]] kontynuował poszerzanie granic Jin kosztem ziem późniejszej dynastii Liang. Zarówno Li Keyong jak i Li Cunxu byli Turkami Szat'oShatuo, koczowników zamieszkujących północny step. Pochodzenie ułatwiło im zawarcie sojuszu z innymi koczownikami, takimi jak [[Kitanowie]], co zwiększało przewagę Jin nad konkurentami i okazało się kluczem do sukcesu w ostatecznym zwycięstwie. Późniejsza dynastia Liang została pokonana przez Li Cunxu w [[923]] roku. Władca Jin ogłosił wówczas restaurację dynastii Tang i przyjął tytuł cesarza. Jednym z symbolów restauracji, której dynastia założona przez Turków Szat'oShatuo zawdzięcza swoją nazwę, było przeniesienie stolicy do [[Luoyang]], które za czasów Dynastii Tang pełniło taką samą funkcję.

Znaczenie Późniejszej dynastii Tang w dziejach chińskich jest znacznie większe niż sugerowałby jej krótki okres istnienia. Była to bowiem pierwsza, od czasów Północnych Dynastii [[Xianbei]], próba rządzenia Chinami przez obce plemiona. Późniejsza Dynastia Tang była pierwszą z trzech zakładanych przez Turków Szat'oShatuo na terenie Chin, poprzez które kontrolowali oni kraj i [[Chińczycy|Chińczyków]]. Podobnie będą później postępować inne ludy najeżdżające Chiny- choćby [[Mongołowie]] czy [[Mandżurowie]].