Księstwo Normandii: Różnice pomiędzy wersjami

Choć Rollon pozostawał wierny Karolowi Prostakowi, to potrafił ułożyć stosunki także z jego następcą (po epizodycznym panowaniu [[Robert I (władca Franków)|Roberta I]]), królem [[Rudolf I Burgundzki|Rudolfem I]], który nadał mu w [[924]] roku hrabstwa [[Bessin]] i [[Hiémois]]. Rollo ustąpił z tronu na rzecz swojego syna [[Wilhelm I Długi Miecz|Wilhelma I]]. Wilhelmowi udało się w walkach z Bretończykami przyłączył [[Avranchin]], a także półwysep [[Contentin]]. Morderstwo księcia w [[942]] roku przerwało jego rządy. Rządy objął jego syn [[Ryszard I Nieustraszony]], książę ten jednoznacznie opowiedział się za [[Robertyni|Robertnami]] w sporze o koronę królewską, jemu także przypisuje się rozpowszechnienie systemu lennego. Jego syn [[Ryszard II Dobry]] wprowadził tytuł książęcy do tytulatury władców normańskich, a swoje władztwo począł nazywać ''regnum''<ref>Łacińskie słowo oznaczające królestwo, używane także do określanie księstw terytorialnych; Tamże, s. 68.</ref>. Jednak tytuł ten nie został uznany przez królów Francji, aż do [[1204]] roku, czyli do momentu, w którym Normandia weszła do ich domeny. Po śmierci księcia w [[1027]] roku władzę przejął jego najstarszy syn [[Ryszard III (książę Normandii)|Ryszard III]], jednak jego nagła śmierć oddała władzę w ręce młodszego brata [[Robert I Wspaniały|Roberta I]], któreego podejrzewano z resztą o otrucie brata. Robert I poparł króla [[Henryk I (król Francji)|Henryka I]], w jego walce z matką i bratem, za co otrzymał nadanie [[Vexin]]. Nigdy się nie ożenił, ale wyjednał u swych baronów wybór swego nieślubnego syna [[Wilhelm II Zdobywca|Wilhelma]] na księcia. Jednak, gdy zmarł w [[1035]] z drodze powrotnej z Ziemi Świętej, jego syn napotkał poważne trudności w objęciu władzy w księstwie.

Małoletni Wilhelm nie był w stanie zapobiec rozpadaniu się księstwa, coraz więcej hrabiów i wicehrabiów ignorowało zwierzchność książęcą i prowadziło własną politykę. Dopiero pomoc króla francuskiego [[Henryk I (król Francji)|Henryka I]] ([[1047]]) i zwycięstwo w [[bitwa pod Val-ès-Dunes|bitwie pod Val-ès-Dunes]] zapewniło władzę Wilhelmowi. Po tym wydarzeniu Wilhelm wraz z królem rozpoczęli walkę z [[księstwo Andegawenii|księciem Andegawenii]] [[Godfryd Młot|Godfrydem Młotem]], co zaowocowało przyłączeniem [[Maine (Francja)|Maine]]. Ten nagły wzrost potęgi Wilhelma zaniepokoił Henryka, który w sojuszu z Godfrydem dwukrotnie najechał na Normandię. Wilhelm odparł oba ataki, pokonując przeciwników w bitwach pod [[Mortemer]] ([[1054]]) i [[Varaville]] ([[1058]]). Wojnę zakończyła jednak dopiero śmierć Henryka i Godfryda w [[1060]] roku. Na tronie francuskim zasiadł teraz małoletni [[Filip I (król Francji)|Filip I]], którego opiekunem został [[Baldwin V Flandryjski|Baldwin V]], książę Flandrii i teść Wilhelma, te dwa czynniki zapewniały Wilhelmowi pełne bezpieczeństwo od strony Paryża, dzięki czemu mógł on pozwolić sobie na znacznie szersze projekty. W [[1062]] roku zhołdował [[Maine]] i [[Ponthieu]], próbował także zająć całe [[Vexin]]. W l. [[1064]]-[[1066]] prowadził wojnę z [[księstwo Bretanii|Bretanią]], którą zakończyła dopiero śmierć księcia [[Konan II|Konana II]].