Nikołaj Zarubajew: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1900]]-[[1903]] dowodził 9. Dywizją Piechoty, po czym został asystentem dowódcy Syberyjskiego Okręgu Wojskowego. Na tym stanowisku pozostawał do mobilizacji 1904 r. Wyznaczony na dowódce 4 Korpusu Syberyjskiego, składającego się z 2 i 3 Rezerwowych Brygad Piechoty rozwiniętych do dywizji. Po dyslokacji Korpusu na [[Teatr działań wojennych]] zostało mu przydzielone zadanie obserwacji wybrzeża od Liao He do Senyuchena i ochrony dróg od Xiuyan do Haichengu i Gaydzhou oraz dróg do I Korpusu Syberyjskiego. Po przegranej [[bitwa pod Delisi|bitwie pod Wafangou]] I i IV Korpusy Syberyjskie były wycofane pod Dashiqiao. Po wyznaczeniu gen [[Aleksy Kuropatkin|Aleksego Kuropatkina]] na dowódcę Oddziału Wschodniego Zarubajew został dowódcą Oddziału Południowego. 23 i 24 lipca armia gen. [[Yasukata Oku]] zaatakowała Oddział Południowy. Natarcie zostało odparte, jednak wydany rozkaz przez dowódcę Armii Mandżurskiej zmuszał wojska Zarubajewa do wycofania w rejon Haichengu. W [[bitwa pod Liaoyang|bitwie pod Liaoyang]] Zarubajew dowodził rejonem umocnionym. Odbił ataki Japończyków, jednak wycofał swoje wojska nad Taizi He, zgodnie z rozkazem dowódcy armii.

 

 

W [[bitwa pod Mukdenem|bitwie pod Mukdenem]] IV Korpus Syberyjski był także w drugim rzucie. 3 marca [[1905]] Zarubajew zostaje dowódcą Korpusu Zbiorczego, sformowanego z oddziałów I i IV Korpusu. Jedna część Korpusu broniła pozycji pod Tsuertunya, druga została podporządkowana gen. Mylow. 5 marca Korpus Zborny zostaje podporządkowany dowódcy 2 Armii Mandżurskiej. Zarubajew po zwolnieniu ze stanowiska dowódcy Korpusu, czasowo pełnił obowiązki dowódcy 2 Armii. Z chwilą objęcia stanowiska dowódcy 2 Armii przez gen. [[Mikołaj Liniewicz|M. Liniewicza]], Zarubajew objął czasowo obowiązki dowódcy 1 Armii, do czasu objęcia stanowiska przez gen. Kuropatkina.