Epos znany jest pod trzema nazwani: ''Dźaja'', ''Bharata'' i ''Mahabharata''. Według niektórych podań Wjasa skomponował pierwsze 100000 ślok, nazywającktóre dziełonazwano później ''Mahabharata''. Późniejsi mędrcy, władcy, poeci dodali do utworu własne fragmenty. Następnie Wjasa skomponował liczące 24000 ślok dzieło bez innych anegdot o ryszich królach dynastii Surja i Ćandra, skoncentrowane tylko na dynastii Bharaty, zatytułowane ''Bharata''. Z powodu występowania w obydwu poematach motywu zwycięstwa prawości nad nieprawością, utwór został zatytułowany ''Dźaja''. W ''Mahabharacie'' znajduje się legenda o tym jak bóstwa położyły na jednym ramieniu szalki cztery Wedy, a na drugim dzieło Wjasy, po czym poemat okazał się cięższy od razem wziętych Wed, toteż widząc wielkość tego dzieła, bóstwa i mędrcy zatytułowali je ''Mahabharata'', po czym stało się ono najsłynniejsze<ref>''Mahabharata'' - Gita Press Gorakhpur, Adi-parwa, adhjaja 1, śloki 99-109</ref>.
