Bitwa pod Ilerdą: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kategoria:Hiszpania (prowincja rzymska)
lit.
Linia 26:
Pozostawiwszy swoich dowódców (Treboniusza i Brutusa) [[Oblężenie Massalii|pod Massalią]], [[Juliusz Cezar]] skierował się do [[Hiszpania|Hiszpanii]] na czele 900 ludzi jazdy, gdzie znajdowały się już jego siły pod wodzą Fabiusza. Łącznie liczba wojsk cezarian wynosiła tu 25 000 żołnierzy. Zwolennicy Pompejusza Lucjusz Afraniusz i Marek Petroniusz rozlokowali swoje siły w okolicy [[Lleida|Ilerdy]], naprzeciwko której Cezar rozbił swój obóz. Obie armie rozdzielała rzeka Segre. Wkrótce Cezar zarządził przeniesienie obozu bliżej miasta, chcąc odciąć przeciwnika od zapasów dostarczanych pompejańczykom z Ilerdy. W związku z tym skierował swoje wojska na wzgórze pomiędzy miastem a obozem Petroniusza i Afraniusza. Pompejańczycy zorientowali się jednak w sytuacji, wysyłając swoje oddziały na wzgórze. W wyniku zażartej kilku-godzinnej bitwy wojska Cezara zostały wyparte z zajmowanego stanowiska. Straty Cezarian wyniosły 70 zabitych i 600 rannych, pompejańczycy stracili 200 zabitych.
 
Kilka dni później wojska CeazaraCezara odzyskały zdolności manewrowe i zaopatrzeniowe. Po wyczerpaniu się zapasów w Ilerdzie Afraniusz i Petrejusz pozostawiając w mieście niewielki garnizon, opuścili z resztą wojska Ilerdę, kierując się ku dolinie rzeki [[Ebro]]. Podczas marszu natknęli się na oddziały Cezara, które po zaciętej walce odparły przeciwnika. Pompejańczycy zawrócili wówczas, jednak nad rzeką Sikoris zostali ponownie okrążeni. W tej sytuacji Afraniusz i Petrejusz podpisali kapitulację, która umożliwiła im swobodny powrót do kraju. W październiku [[49 p.n.e.]] Cezar powrócił pod Massalię, gdzie przyjął kapitulację obrońców miasta.