Roztwór buforowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: ht:Kapasite tanpon |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 4:
Mechanizm działania buforu najłatwiej jest prześledzić na przykładzie układu słabego kwasu i komplementarnej do niego soli. W tym przypadku głównym źródłem silnej zasady (A-) nie jest słabo dysocjujący kwas lecz mocno zdysocjowana sól (XA):
: XA
Niezależnie od wyjściowych składników bufora, po ich rozpuszczeniu w wodzie i częściowej [[dysocjacja elektrolityczna|dysocjacji]] tworzy się równowaga słabego kwasu (HA) i sprzężonej z nim mocnej zasady (A-):
: HA(aq) + H<sub>2</sub>O
która jest odpowiedzialna za odporność buforu na zmiany pH.
Linia 28:
=== Wzór van Slyke'a ===
'''Wzór van Slyke'a''' pozwala obliczyć pojemność buforową β jako funkcję pH roztworu, dla układu typu: HA + A<sup>
: <math>\beta = \ln 10 \left(C \frac{[H^{+}]\cdot K_{a}}{\left( [H^{+}] + K_{a}\right)^{2}} + [H^{+}] + [OH^{-}]\right)</math>
gdzie:
Największa pojemność buforowa pojawia się w obszarze buforowym dla pH = pK<sub>a</sub> oraz dla dużych nadmiarów mocnego kwasu lub zasady (daleko poza obszarem buforowym).
Linia 45:
Do najważniejszych buforów należą:
* [[bufor wodorowęglanowy]]: {{chem|H|2|CO|3}}; {{chem|HCO|3|-}}
* [[bufor octanowy]]: [[kwas octowy|CH<sub>3</sub>COOH]], [[Octan sodu|CH<sub>3</sub>COONa]] w zakresie pH = 3, * [[bufor amonowy]]: [[Amoniak|NH<sub>3</sub>]]
* [[bufor fosforanowy]]: NaH<sub>2</sub>PO<sub>4</sub>, Na<sub>2</sub>HPO<sub>4</sub> w zakresie pH = 5,
* [[bufor boranowy]]: H<sub>3</sub>BO<sub>3</sub>, Na<sub>2</sub>B<sub>4</sub>O<sub>7</sub> w zakresie pH =
Bufory utrzymują ściśle określone pH ustroju wszystkich organizmów, którego zachwianie może spowodować śmierć organizmu. Bufory krwi człowieka utrzymują pH w granicach: 7
W organizmach ludzkich znaczącą rolę pełnią bufory:
| |||