Neoklasycyzm w muzyce: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m HotCat: Usunięto kategorię "Historia muzyki poważnej"; Szybkie dodanie kategorii "Muzyka współczesna"
m poprawa linków
Linia 8:
Za początek tego kierunku przyjmuje się powstanie ''Pulcinelli'' (1920) [[Igor Strawiński|Strawińskiego]], zaś za umowny koniec - premierę jego opery ''Żywot rozpustnika'' (1951).
 
Do przedstawicieli nurtu należeli: [[Igor Strawiński]], [[Béla Bartók|Bela Bartok]], [[Paul Hindemith]], [[Dymitr Szostakowicz]], [[SergiuszSiergiej ProkofiewProkofjew]]. W Polsce: [[Grażyna Bacewicz]], [[Michał Spisak]], [[Witold Lutosławski]].
 
W literaturze anglosaskiej terminu ''neoclassical'' używa się również w odniesieniu do odwołujących się do klasycznej muzyki poważnej stylów [[Rock progresywny|rocka progresywnego]] i [[dark wave]]. Nie mają one jednak wiele wspólnego z neoklasycyzmem w opisanym powyżej sensie.