Seweryn Nalewajko: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
Pawski (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 22:
W [[1595]] wykorzystując niepokoje miejscowej [[Czerń (ruskie chłopstwo)|czerni]], wywołane niedawnym [[Powstanie Kosińskiego|powstaniem Kosińskiego]] stanął na czele rewolty przeciw Rzeczypospolitej. Zdobył [[Mohylew]] i [[Słuck]], dokonując licznych pogromów i rzezi mieszczan i [[Żydzi|Żydów]]. W roku [[1596]] został pokonany przez [[hetman polny koronny|hetmana polnego koronnego]] [[Stanisław Żółkiewski|Stanisława Żółkiewskiego]] w [[Bitwa pod Łubnami lub Ostrym kamieniem|bitwie pod Łubniami lub Ostrym Kamieniem]], po której, na pobliskim uroczysku Sołonica, został wzięty do niewoli (bitwę okresla się wymiennie nazwami: bitwa pod Łubniami, Sołonicą, Ostrym Kamieniem). Podczas próby ucieczki Nalewajko został schwytany i przewieziony do [[Warszawa|Warszawy]], gdzie po dziesięcio miesięcznym śledztwie skazano go na karę śmierci, wykonaną w na Górze Szubienicznej (na której wzniesiono ponad 200 lat później [[Cytadela Warszawska|Cytadelę Warszawską]])<ref>[[Władysław Andrzej Serczyk]] ''Historia Ukrainy'' Ossolineum 2001, s. 16-17</ref> .
 
Według opowieści (która do dnia dzisiejszego jest obecna wśród ludu ukraińskiego) szerzonej na [[Ukraina (Naddnieprzekraina historyczna)|Naddnieprzu]] po śmierci Nalewajki, Polacy mieli go upiec we wnętrzu miedzianego wołu.
 
Nalewajko jest bohaterem narodowym we współczesnej Ukrainie. Jego nazwiskiem nazwano ulice w wielu miastach, w szczególności na zachodzie kraju (m.in. we [[Lwów|Lwowie]] i [[Winnica (miasto)|Winnicy]]), ma swoje pomniki. W [[1998]] [[Narodowy Bank Ukrainy]] wyemitował okolicznościową monetę o wartości 20 [[Hrywna|hrywien]] z jego wizerunkiem.