Sengrui: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Biografia: poprawa linków
ToBot (dyskusja | edycje)
m poprawa błędu ort.
Linia 29:
W 382 r. przebywał w [[Ye (Chiny)|Ye]], gdzie służył jako pisarz w zespole asystującym [[Kumārabodhi]]emu<ref>także znany jako Kumārabuddhi</ref> w tłumaczeniu ''Siehan muchao jie'' Wasubhadry (T 1505; K 1019). Przedsięwzięcie to nadzorowane było przez Dao'ana, który w tym samym roku przybył do Ye z [[Xi'an|Chang'anu]]. Można także przypuszczać, że Sengrui mógł być ze swoim nauczycielem także w Chang'anie.
 
Po śmierci Dao'ana w 385 r. i w czasie politycznych zamieszek w północnych Chinach Sengrui udał się do [[Syczuan]]u. W zachodnim rejonie tej prowincji został schwytany przez pasterzy, którzy uczynili z niego niewolnika nadzorującego owce. Pewien wędrowny kupiec po odkryciu, że Sengrui jest mnichem, wykupił go z niewoli. Sengrui kontynuował podróż i dotarł do góry [[Lushan|Lu]], na której spędził jakiś czas we wspólnocie [[Huiyuan]]a. Z Huiyuanem dzielił zainteresowanie dhjaną. Sengrui przez Dao'ana został wprowadzony w kult [[Budda Maitreja|MaitrejiMaitrei]], a Huiyuan wprowadził go w kult [[Amitabha|Amitabhy]].
 
W 401 r. do Chang'anu przybył [[Kumaradżiwa]] i w 6 dni po tym fakcie zjawił się u niego Sengrui i poprosił o przetłumaczenie tekstów związanych z praktyką dhjany. Kumaradżiwa spełnił prośbę i z różnych źródeł złożył tekst ''Bodhisattva-dhyāna'' oraz przetłumaczył go. Sengrui – chociaż miał 50 lat – został głównym uczniem Kumaradżiwy i przebywał z nim przez 12 lat.
Linia 41:
Prowadził wykłady na temat ''Sutry Wimalakirtiego'' (przetłumaczonej w 406 r.) oraz w 411 i 412 r. na temat ''Satyasiddhi-śāstra'', chociaż nie brał udziału w jej tłumaczeniu.
 
W 418 r. przeniósł się na południe do [[Jiangang]]u, do klasztoru Wuyi, gdzie prowadził wykłady na temat sutr. Jego uczniem został książę Pencheng, jedna z najbardziej wpływowych postaci okresu [[Dynastia Liu Song|Song]]<ref>W tym okresie Sengrui był znany jako Huirui</ref>. Zwrócił się wtedy w stronę [[Winaja|WinajiWinai]]. Na życzenie swojego świeckiego ucznia Xie Lingyuna napisał traktat o [[fonologia|fonologii]] [[Sanskryt|sanskryckiej]].
 
Zmarł w 436 r. spodziewając się odrodzenia w raju buddy Amitabhy.