Samogłoska nosowa: Różnice pomiędzy wersjami

A nosowe (fonetycznie zapisywane jako '''ã''', podczas gdy nosowe o jako '''õ''') zachowało się w niektórych polskich dialektach, np. zachodniej części [[Etnolekt śląski|dialektów śląskich]] gdzie panuje panuje wymowa szeroka ę jak a nosowe, niezależnie od poprzedzającej spółgłoski (np. ''/ciã(n)żki/, /rzãndzie/, /widzã/, /ciotkã/'' itp.), w środkowej zaś części Śląska tylko ę na końcu wyrazu wymawiane jest jak a nosowe (choć często pozbawione jest nosowości, np. /widzã/)<ref>Izabela Winiarska, ''[http://www.gwarypolskie.uw.edu.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=858&Itemid=19 Cechy językowe dialektu śląskiego]''</ref>. Podobnie sprawa się przedstawia z kaszubskim nosowym ã//ę: przeważa wymowa szeroka, czyli archaiczna jako a nosowe ( zapisywane jako '''ã'''), choć w [[Powiat pucki|Puckiem]] i na północy [[Powiat wejherowski|Wejherowskiego]] częstsza jest wymowa wąska typu e, oddawana literą ę<ref>Jerzy Treder, ''[http://www.rastko.net/rastko-ka/content/view/227/26/ Fonetyka i fonologia]'', na podstawie ''Kaszubszczyzna – Kaszëbizna'', pod redakcją Edwarda Brezy, Opole 2001, str. 107-124</ref>.