Wikipedia

Gajusz Klaudiusz Marcellus (konsul 50): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m usunięcie szablonu (jakie sprzeczności?)
Xqbot (dyskusja | edycje)
Boty
327 546 edycji
m r2.5.2) (robot poprawia: es:Gayo Claudio Marcelo (cónsul 50 a. C.); zmiany kosmetyczne
Linia 3:
Syn Gajusza Klaudiusza Marcellusa, pretora w 80 p.n.e. i Junii. Brat stryjeczny [[Konsul rzymski|konsulów]] z 51 i 49 p.n.e.; [[edyl]] w 56 r. p.n.e.; [[pretor]] w 53 p.n.e. Po małżeństwie z [[Oktawia Młodsza|Oktawią]] (zawartym przed 54 p.n.e.) związał się z Cezarem, by potem jednak przejść na stronę Pompejusza, dzięki poparciu którego został konsulem w 50 r. Był to okres narastającej wrogości między [[Gajusz Juliusz Cezar|Cezarem]], za którym stała lojalna i zaprawiona w wojnach w [[Galia|Galii]] armia i stronnictwem optymatów pod przywództwem [[Pompejusz|Pompejusza Wielkiego]].
 
Negocjacje w latach 51-50 nie dały rezultatu, a sytuację zaostrzył wybór na konsulów na 49 p.n.e. zagorzałych antycezarian, [[Klaudiusz Marcellus#Gajusz Klaudiusz Marcellus k.49|Gajusza Klaudiusza Marcelusa]] i Lucjusza Korneliusza Lentulusa. Optymaci zgłosili w senacie rezolucję żądającą od Cezara złożenia komendy nad wojskiem zgodnie z upływającym terminem. Zwolennik Cezara, Kurion zdołał przeprowadzić rezolucję, zgodnie z którą obaj politycy: Cezar i Pompejusz powinni równocześnie zdać dowództwo nad wojskami. Na następny dzień konsul Marcellus, działając bez upoważnienia senatu czy ludu zaoferował Pompejuszowi dowództwo nad wszystkimi oddziałami w [[Italia|Italii]] z prawem do zaciągu następnych wojsk. Od tego momentu wojna domowa była nieunikniona. Marcellus nie podążył jednak za Pompejuszem do Grecji, ale pozostał w Italii i nie wziął bezpośredniego udziału w walce Cezara i Pompejusza.
 
Po wojnie Marcellus uzyskał od Cezara przebaczenie. Później wspierał sukcesora Cezara [[Oktawian August|Oktawiana]]. Zmarł w maju 40 p.n.e. Wdowa po nim, Oktawia, wyszła w kilka miesięcy później za [[Marek Antoniusz|Marka Antoniusza]].
Linia 301:
[[de:Gaius Claudius Marcellus (Konsul 50 v. Chr.)]]
[[en:Gaius Claudius Marcellus Minor]]
[[es:CayoGayo Claudio Marcelo (cónsul 50 a. C.)]]
[[fr:Caius Claudius Marcellus (consul en -50)]]
[[it:Gaio Claudio Marcello (minore)]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Gajusz_Klaudiusz_Marcellus_(konsul_50)”