PZL P.7: Różnice pomiędzy wersjami

PZL P.7 był rozwinięciem konstrukcji samolotu [[PZL P.6]]. Pierwszy prototyp, oblatany w [[październik]]u [[1930]] roku, różnił się od poprzednika mocniejszym [[silnik gwiazdowy|silnikiem]] [[Bristol Jupiter]] VII F. Po dokonaniu kolejnych zmian, z których najbardziej zauważalne były: pierścień otaczający cylindry silnika ([[pierścień Townenda]]) (wprowadzony w miejsce indywidualnych osłon cylindrów), smuklejszy ogon z nowym sterem kierunku, większy płat, oraz poprawiony przód kadłuba, drugi prototyp został przyjęty do produkcji jako P.7a.

Pierwsza partia samolotów została wyprodukowana w połowie [[1932]] roku, zaś cała seria 149 maszyn (plus jeden prototyp) była gotowa w roku [[1933]]. W tym samym roku samoloty weszły na wyposażenie lotnictwa polskiego, zastępując dotychczas używane myśliwce [[Avia BH-33]] (PWS-A) oraz [[PWS-10]]. P.7a był pierwszym w polskich siłach zbrojnych samolotem o całkowicie metalowej konstrukcji i wówczas prawdopodobnie najlepszym myśliwcem na świecie. Dzięki wprowadzeniu go do służby polskie lotnictwo myśliwskie stało się pierwszym na świecie, które w całości przezbroiło się na samoloty o konstrukcji całkowicie metalowej.