Wersja z 19:29, 30 gru 2010 edytuj Radmic (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 5811 edycji m WikiCleaner 0.99 - Sekwencje specjalne HTML: en/em dash (WP:CHECK) ← poprzednia edycja		Wersja z 23:39, 18 mar 2011 edytuj anuluj edycję Mix321 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 87 948 edycji drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 3: '''Melisanda''' (ur. [[1105]], zm. [[11 września]] [[1161]]) – [[Królestwo Jerozolimskie\|królowa Jerozolimy]] [[1131]] - [[1153]]. Melisanda była najstarszą córką króla [[Baldwin II z ~~Bourcq~~Le Bourg\|Baldwina II]] i jego żony - [[Armenia\|armeńskiej]] księżniczki, [[Morfia z Meliteny\|Morfii z Meliteny]]. Miała jeszcze trzy młodsze siostry; Alicję, Hodiernę, i Jowitę. Imię otrzymała na cześć swojej babki od strony ojca - Melisandy de Montlhéry, żony Hugona I, hrabiego [[Rethel]]. Linia 14: Król zmarł już w [[1131]], a Melizanda i Fulko wspólnie objęli pusty tron. Fulko próbował odsunąć żonę od faktycznej władzy i zaczęły się starcia między małżonkami. W [[1132]] oskarżył żonę o romans z jej kuzynem i członkiem rodziny królewskiej - Hugonem II de Le Puiset, [[Hrabstwo Jaffy i Aszkelonu\|hrabią Jaffy]]. Małżonkowie pojednali się w [[1136]] i w następstwie tego Melisanda urodziła drugiego syna [[Amalryk I\|Amalryka]]. W [[1143]] Fulko zginął w wypadku podczas polowania, Melisanda opłakiwała go publicznie i prywatnie. Od [[1143]], panowała przez siedem lat wraz z starszym synem - [[Baldwin III Jerozolimski\|Baldwinem III]] jako regentka. W [[1144]] hrabstwo [[Edessa\|Edessy]] zostało oblężone, hrabia [[Joscelin II z Courtenay\|Joscelin II]] nie był w stanie sam obronić swoich ziem. Melisanda odpowiedziała na jego prośby wysłaniem armii dowodzonej przez [[kontabl]]a Manassesa de Hierges, [[~~Philip~~Philippe de Milly\|Filipa de Milly]] i Elinanda de Bures. [[Rajmund z Poitiers\|Rajmund z Antiochii]] zignorował apel o pomoc, ponieważ jego armia zajęta była walkami z wojskami [[Cesarstwo Bizantyńskie\|bizantyjskimi]]. Mimo pomocy Melisandy, Edessa padła, więc królowa wysłała list do [[papież]]a [[Eugeniusz III\|Eugeniusza III]]. Ten zwołał [[II wyprawa krzyżowa\|II krucjatę]], poprowadzoną przez króla [[Francja\|Francji]] - [[Ludwik VII Młody\|Ludwika VII Młodego]] i króla [[Niemcy\|Niemiec]] [[Konrad III Hohenstauf\|Konrada III Hohenstaufa]]; Ludwikowi towarzyszyła jego żona - [[Eleonora Akwitańska]] ze swoimi wasalami. Eleonora odziedziczyła ziemie i tytuły po śmierci ojca, nie miała braci, i zachowała suwerenną władzę - podobnie jak Melisanda. W [[1148]] krzyżowcy spotkali się w [[Akka\|Akce]] i uzgodnili strategię dalszych działań. Konrad i Ludwik doradzili 16-letniemu Baldwinowi III, żeby zaatakował muzułmańskie miasto [[Damaszek]]. Melisanda, Manasses i Eleonora chcieli podbić [[Aleppo]], które przypadałoby się podczas odbijania Edessy, ale Baldwin III zdecydował ruszyć na Damaszek. Miasto to było połączone z Jerozolimą umowami pokojowymi; kiedy nie udało się go zdobyć, mieszkańcy nie chcieli już podpisać kolejnych traktatów z Jerozolimą. Po 11 miesiącach Ludwik i Eleonora wrócili do Francji, tym samym II krucjata zakończyła się porażką.

Melisanda z Jerozolimy: Różnice pomiędzy wersjami