Pedagogika waldorfska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
m WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 1:
{{integruj|Szkoła Rudolfa Steinera}}
'''Pedagogika waldorfowska''' ('''pedagogika Rudolfa Steinera''') [[pedagogika]] alternatywna do oficjalnie obowiązującej, której twórcą był [[Rudolf Steiner]]. Nazwa "''waldorfowska''" pochodzi od pierwszej szkoły dla dzieci robotników, założonej przez [[Rudolf Steiner|Rudolfa Steinera]] w [[1919]] r. przy fabryce cygar "[[Waldorf-Astoria (fabryka)|Waldorf-Astoria]]" w [[Stuttgart|Stuttgarcie]], na zaproszenie jej właściciela [[Emil Molt|Emila Molta]].
 
Głównym zadaniem tej pedagogiki jest żywe pielęgnowanie zrozumienia istoty [[człowiek]]a i jego rozwoju w powiązaniu ze światem i społeczeństwem. Celem zatem jest przede wszystkim wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka, rozumianego jako rozwój trzech sfer: myślenia, uczuć i woli.
Charakterystyczne dla pedagogiki waldorfowskiej jest przywiązywanie dużej wagi do '''działań artystycznych''' (malowanie, rysowanie form, śpiewanie, gra na instrumentach, eurytmia), a także uczenia poprzez '''praktyczne działanie''' (prace ręczne, warsztaty - praca z drewnem, pielęgnacja ogrodu). Podkreśla się rolę '''rytmu''' w zdrowym kształtowaniu nauczania.
Specyfiką szkół waldorfowskich jest m.in: brak ocen; brak podręczników; edukacja zintegrowana na przestrzeni szkoły podstawowej, a nie tylko w młodszych klasach; charakterystyczny rytm dnia.
 
Linia 15:
* '''Edukacja zintegrowana'''
Wychowawca uczy większości przedmiotów w ramach tzw. lekcji głównej na przestrzeni całej edukacji w szkole podstawowej, nie tylko w ciągu trzech pierwszych lat. Nauczanie prowadzone jest w systemie tzw. '''epok.''' Oznacza to, że przez kilka tygodni (na ogół od dwóch do czterech) dzieci zajmują się jednym przedmiotem, np. matematyką, po czym następuje inna epoka (cykl) i inny temat. Najczęściej spotykanym zarzutem wobec takiego sposobu nauczania jest ryzyko, że uczniowie będą zapominać materiał z danego tematu, jeśli nie będzie on utrwalany w czasie pracy nad innym zagadnieniem. Pedagodzy waldorfscy odrzucają ten zarzut wskazując na wieloletnie doświadczenia szkół waldorfskich z tego typu procesem dydaktycznym. Jednocześnie podkreślają, że system epokowy pozwala na głębokie wniknięcie w omawiane tematy i wielostronne ich opracowanie.
Wychowawca uczy większości przedmiotów w ramach tzw. '''lekcji głównej''' na przestrzeni całej edukacji w szkole podstawowej, nie tylko w ciągu trzech pierwszych lat.
Nauczanie prowadzone jest w systemie tzw. '''epok.''' Oznacza to, że przez kilka tygodni (na ogół od dwóch do czterech) dzieci zajmują się jednym przedmiotem, np. matematyką, po czym następuje inna epoka (cykl) i inny temat. Najczęściej spotykanym zarzutem wobec takiego sposobu nauczania jest ryzyko, że uczniowie będą zapominać materiał z danego tematu, jeśli nie będzie on utrwalany w czasie pracy nad innym zagadnieniem. Pedagodzy waldorfscy odrzucają ten zarzut wskazując na wieloletnie doświadczenia szkół waldorfskich z tego typu procesem dydaktycznym. Jednocześnie podkreślają, że system epokowy pozwala na głębokie wniknięcie w omawiane tematy i wielostronne ich opracowanie.
==== Pedagogika waldorfowska w Polsce ====
Linia 24 ⟶ 23:
[[Kategoria:Pedagogika]]
 
{{Linklink FA|eo}}
 
[[ar:مدرسة فالدورف]]