Płyn Lugola: Różnice pomiędzy wersjami

'''Płyn Lugola''' ([[łacina|łac]]. ''Iodi solutio aquosa'') – opracowany przez [[Jean Lugol|Jeana Lugola]] w roku [[1829]] wodny roztwór [[jod]]u z [[jodek potasu|jodkiem potasu]] o następującym składzie: jod – 1%, jodek potasu – 2%, [[woda destylowana]] – 97%. Jest to przykład roztworu otrzymanego przez [[solubilizacja|solubilizację]]<ref name="test">{{Cytuj książkę | nazwisko= Janicki | imię=Stanisław | nazwisko2= Fiebig | imię2=Adolf | nazwisko3= Sznitowska | imię3=Małgorzata | nazwisko4= Achmatowicz | imię4=Teresa | tytuł= Farmacja stosowana : podręcznik dla studentów farmacji | data=2003 | wydawca=Wydaw.Wydawnictwo Lekarskie PZWL | miejsce=Warszawa | isbn=83-200-2847-78320028477 | strony=401}}</ref>. Jod jest w wodzie bardzo trudno rozpuszczalny, ale dzięki dodatkowi jodku potasu, który jest w tym roztworze solubilizatorem, można otrzymać roztwór jodu.

I₂ + I^–− → I₃^–−

== Otrzymywanie<ref name="test"/> ==

Jodek potasu należy rozpuścić w niewielkiej ilości wody i w tym stężonym roztworze jodku potasu rozpuszcza się jod. Po całkowitym rozpuszczeniu uzupełnia się wodą do 100 części (jeśli rozpuszczono 1 [[gram|g]] jodu, uzupełnia się wodą do masy 100 g)<ref name="test"/>.

Gotowy płyn Lugola przechowuje się w naczyniach z korkiem szklanym, chroniąc od światła<ref name="test"/>.

Płyn Lugola, na wniosek specjalistów z [[Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej|Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej]] w [[Warszawa|Warszawie]] ze [[Zbigniew Jaworowski|Zbigniewem Jaworowskim]] na czele<ref>[http://rozmowy.onet.pl/1,artykul.html?ITEM=1082171&OS=46483 "Nie„Nie było zagrożenia"zagrożenia” – rozmowa "Onetu"„Onetu” z prof. Jaworowskim 17 kwietnia 2002]</ref>, zaaplikowano bezpłatnie wielu obywatelom, szczególnie dzieciom, w całej Polsce w roku [[1986]] po [[katastrofaKatastrofa elektrowni jądrowej w Czarnobylu|wybuchu w elektrowni atomowej w Czarnobylu]] w celu zapobieżenia wchłanianiu [[radioaktywność|radioaktywnego]] [[izotopIzotopy|izotopu]]u jodu ¹³¹I z opadów promieniotwórczych powstałych w wyniku wybuchu i pożaru elektrowni. Nadwyżki [[jod]]u przyjęte w płynie Lugola skutecznie powstrzymywały wbudowywanie radioaktywnych izotopów jodu w hormony tarczycowe – [[tyroksyna|tyroksynę]] i [[trójjodotyronina|trójjodotyroninę]] (profilaktyka [[rakNowotwory tarczycy|raka tarczycy]]). Był to jeden z pierwszych w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] przypadków, kiedy władze polskie mimo początkowych oficjalnych zaprzeczeń strony [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiej]] podjęły działania wbrew ich zaleceniom, ale w interesie własnych obywateli.

Zastosowanie płynu Lugola, z perspektywy czasu, było w opinii samego Jaworowskiego niekonieczne – w rozmowie z dziennikarzem [[Polityka (tygodnik)|"Polityki"]] stwierdził w [[2006]]: ''"„...gdybym miał wówczas obecną wiedzę na temat skali skażeń i tego, co dokładnie wydarzyło się w czarnobylskiej elektrowni, nie rekomendowałbym nawet podawania ludności płynu Lugola"''Lugola”<ref>[http://archiwum.polityka.pl/art/zabojczy-mit-czarnobyla,374808.html "Zabójczy„Zabójczy mit Czarnobyla"Czarnobyla” artykuł w "Polityce"„Polityce” z 26 kwietnia 2006]</ref>. Główną motywacją tego działania była całkowita blokada informacyjna ze strony [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] – naukowcy nie znając prognozy nasilenia promieniowania brali pod uwagę najbardziej pesymistyczny wariant.

* {{Cytuj książkę | nazwisko= Janicki | imię=Stanisław | nazwisko2= Fiebig | imię2=Adolf | nazwisko3= Sznitowska | imię3=Małgorzata | nazwisko4= Achmatowicz | imię4=Teresa | tytuł= Farmacja stosowana : podręcznik dla studentów farmacji | data=2003 | wydawca=Wydaw. Lekarskie PZWL | miejsce=Warszawa | isbn=83-200-2847-78320028477 | strony=401}}