Giermek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
artykuł miał nie potrzebne zdania |
m Wycofano edycje użytkownika 89.228.252.121 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to ArthurBot. |
||
Linia 2:
Giermkami zostawali młodzi chłopcy przeważnie z [[ród|rodów]] [[szlachta|szlacheckich]], którzy byli wysyłani na dwór [[senior]]a, by tam uczyć się rycerskiego rzemiosła. Kształcili się we wszystkich dziedzinach ówczesnej sztuki wojennej, tj. jazdy konnej, walki [[Broń biała|bronią białą]] różnego rodzaju (miecz, topór), często również walki wręcz oraz w posługiwaniu się [[łuk]]iem lub kuszą.
W czasie wypraw wojennych zostawali wcielani do oddziału (kopii) swojego [[rycerz]]a. Byli odpowiedzialni za utrzymanie w gotowości bojowej całego rynsztunku swojego pana, czyli np. broni i [[zbroja|zbroi]], jak również opiekowali się rumakiem bojowym. W czasie bitwy towarzyszyli rycerzowi w walce.
Giermek mógł za szczególne zasługi zostać [[pasowanie na rycerza|pasowany na rycerza]], otrzymując symbolicznie złote [[ostroga (jeździectwo)|ostrogi]].
== Giermkowie w literaturze ==
Najbardziej znanym giermkiem w [[literatura|literaturze]] światowej jest prawdopodobnie [[Sancho Pansa]], wierny sługa błędnego rycerza [[Don Kiszot z La Manczy|Don Kiszota]]. Innym giermkiem znanym z literatury światowej jest giermek Gorwenal z ''[[Tristan i Izolda|Dziejów Tristana i Izoldy]]''. W polskiej literaturze pojawia się [[Czechy|Czech]] Hlawa, giermek [[Zbyszko z Bogdańca|Zbyszka z Bogdańca]] z powieści ''[[Krzyżacy (powieść)|Krzyżacy]]'' [[Henryk Sienkiewicz|Henryka Sienkiewicza]].
== Zobacz też ==
| |||