Pontifex maximus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Rzym: drobne redakcyjne |
|||
Linia 6:
Ogólnie przyjmuje się, że tytuł ''Pontifex Maximus'' znaczy ''najwyższy budowniczy mostów'' (od łacińskiego ''pons'' i ''facere''). Mniejszym zainteresowaniem cieszy się teoria o etruskim pochodzeniu tytułu, który miałby wówczas znaczyć ''przygotowujący do drogi'' (od etruskiego słowa ''pont'' - droga).
== Rzym ==
Jak podaje [[Tytus Liwiusz|tradycja]], kolegium kapłańskie wraz z jego przewodniczącym miał utworzyć [[Numa Pompiliusz]], drugi król Rzymu
Najwyższy kapłan zajmował się sprawami [[Religia starożytnego Rzymu|kultu państwowego]]. Tym samym podlegał mu [[kalendarz rzymski|kalendarz]] i kolegium [[Westalka|westalek]]. W 254 roku p.n.e. urząd pełniony dotychczas tylko przez przedstawicieli patrycjatu objął plebej Tyberiusz Coruncarius.
Po śmierci [[Marek Emiliusz Lepidus (triumwir)|Lepidusa]] w [[12]] roku [[p.n.e.]] urząd ''najwyższego kapłana'' objął [[Oktawian August]] i odtąd aż do roku [[375]] n.e. tytuł ten noszony był przez każdego kolejnego [[cesarze rzymscy|cesarza]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Aleksander Krawczuk| tytuł = Poczet cesarzy rzymskich| wydawca = Iskry| miejsce = Warszawa| rok = 2006| isbn = 83-207-1748-5| strony = 26}}</ref>. Cesarze pełnili swą sakralną funkcję podczas licznych świąt. Tytuł ten wskazywał także na opiekuńczą funkcję cesarza w stosunku do wszystkich religii w cesarstwie. Cesarz mógł więc ustanawiać kapłanów i kalendarz świąt wszystkich religii cesarstwa. Dopiero w [[375]] roku chrześcijański cesarz [[Gracjan (cesarz rzymski)|Gracjan]] po wstąpieniu na tron odmówił przyjęcia do swojej tytulatury godności ''najwyższego kapłana''<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Mała encyklopedia kultury antycznej| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe| miejsce = Warszawa| rok = 1983| isbn = 83-01-03529-3| strony = 609}}</ref> i zrzekł się związanych z tym urzędem funkcji<ref>{{cytuj książkę | autor = Aleksander Krawczuk| tytuł = Ostatnia olimpiada| wydawca = Ossolineum| miejsce = Wrocław| rok = 1988| isbn = 83-04-02966-9| strony = 77}}</ref>. Nie oznacza to jednak, iż od tego czasu cesarze zrezygnowali z interwencji w sprawy kościelne.▼
▲Po śmierci [[Marek Emiliusz Lepidus (triumwir)|Lepidusa]] w [[12]] roku [[p.n.e.]] urząd ''najwyższego kapłana'' objął [[Oktawian August]] i odtąd aż do roku [[375]] n.e. tytuł ten noszony był przez każdego kolejnego [[cesarze rzymscy|cesarza]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Aleksander Krawczuk| tytuł = Poczet cesarzy rzymskich| wydawca = Iskry| miejsce = Warszawa| rok = 2006| isbn = 83-207-1748-5| strony = 26}}</ref>. Cesarze pełnili swą sakralną funkcję podczas licznych świąt. Tytuł ten wskazywał także na opiekuńczą funkcję cesarza w stosunku do wszystkich religii w cesarstwie. Cesarz mógł więc ustanawiać kapłanów i kalendarz świąt wszystkich religii cesarstwa. Dopiero w [[375]] roku chrześcijański cesarz [[Gracjan (cesarz rzymski)|Gracjan]] po wstąpieniu na tron odmówił przyjęcia do swojej tytulatury godności ''najwyższego kapłana''
==Tytuł papieży==
| |||