Druga Liga Prizreńska: Różnice pomiędzy wersjami

Po ogłoszeniu 3 września 1943 r. rozejmu przez Włochy Albańczycy skierowali się ku [[III Rzesza|Niemcom]], którzy przejęli okupację Kosowa. [[Bedri Pejani]], jeden z głównych działaczy ruchu nacjonalistycznego, wystosował 19 marca [[1944]] r. pismo do Reichsführera [[Schutzstaffel|SS]] [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]] z propozycją utworzenia Wielkiej Albanii w zamian za służbę Albańczyków dla niemieckich sił okupacyjnych. W odpowiedzi H. Himmler wydał rozkaz formowania dwóch dywizji [[Waffen-SS]] złożonych z etnicznych Albańczyków z Kosowa oraz obiecał wsparcie dla działalności Drugiej Ligi Prizreńskiej. Na jej czele stanął właśnie B. Pejani, zaś przewodniczącym komitetu centralnego został [[Rexhep Mitrovica]]. Liczyła ona ok. 15 tys. członków. Głoszono hasła [[antykomunizm|antykomunistyczne]], nacjonalistyczne, antydemokratyczne, antyserbskie i antyprawosławne. Poglądy wielu członków przybierały wręcz postać faszystowską. Otwarcie kolaborowano z Niemcami, zasilając różne jednostki policyjne i paramilitarne. Uwieńczeniem tego było utworzenie w kwietniu 1944 r. [[21 Dywizja Górska SS (1 albańska) Skanderbeg|21 Dywizji Górskiej SS "Skanderbeg"]], w skład której weszło ok. 6,5 tys. Albańczyków, w tym 2/3 z Kosowa., Jejobciążanej zbrodniczaodpowiedzialnością działalnośćza skupiła się przede wszystkim naudział dokonywaniuw czystekczystkach etnicznych wśród serbskiej i żydowskiej ludności Kosowa i Metochii. Po wycofaniu się dywizji z tych regionów pod koniec sierpnia 1944 r., Liga zaczęła szybko tracić swoje wpływy. Jej działalność zakończyła się z chwilą zajęcia tych obszarów przez siły [[komunizm|komunistyczne]]. Nowe władze wyłapywały i sądziły b. członków Ligi, skazując ich często karąna karę śmierci.