Wersja z 19:45, 11 kwi 2011 edytuj Michał Sobkowski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 127 770 edycji m drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 20:06, 24 kwi 2011 edytuj anuluj edycję Silthor (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 12 100 edycji m popr. błędnej daty następna edycja →
Linia 3: '''Węglik krzemu''' ('''karborund''') - [[materiał]] [[ceramika\|ceramiczny]] z grupy [[węgliki\|węglików]] o ogólnym wzorze [[Krzem\|Si]][[Węgiel (pierwiastek)\|C]]. Występuje w naturze jako niezwykle rzadki minerał '''moissanit'''. Istnieją jego dwie odmiany krystaliczne α i β. Węglik krzemu znalazł się w obszarze zainteresowań nauki pod koniec XXXIX w., w związku z poszukiwaniami nowych, niedrogich materiałów ściernych. Pierwsza metoda, opatentowana przez jej wynalazcę, [[Edward Goodrich Acheson\|E. G. Achesona]], polegała na reakcji [[Ditlenek krzemu\|krzemionki]] i [[Węgiel (pierwiastek)\|węgla]] w piecu elektrycznym. Do dzisiaj jest stosowana ona w nieznacznie tylko zmodyfikowanej formie. Węglik krzemu można też otrzymywać w wyniku [[piroliza\|pirolizy]] [[polikarbosilan]]ów. Węglik krzemu zwany jest czasami karborundem ze względu na jego twardość, która zawiera się pomiędzy twardością [[diament]]u i [[korund]]u.

Węglik krzemu: Różnice pomiędzy wersjami