'''Józef Bujnowski''' (ur. [[31 marca]] [[1910]] r. w majątku [[Okolica-Rudawa]] na [[Wileńszczyzna|Wileńszczyźnie]] - zm. [[15 lutego]] [[2001]] r.) - polski poeta, eseista, historyk literatury.
UkończyłSzkołę Wydziałpowszechną Humanistycznyukończył w [[Brasław|Brasławiu]], a gimnazjum w 1929 w [[Dzisna (Białoruś)|Dziśnie]]. Studiował na Wydziale Humanistycznym [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Stefana Batorego]] w [[Wilno|Wilnie]] (tytuł magistra uzyskał w 1938), przewód doktorski pod kierownictwem prof. [[Manfred Kridl|Manfreda Kridla]] przerwał wybuch II wojny światowej. Debiutował w 1932 r. na łamach prasy jako poeta. W latach 1935-1938 był nauczycielem języka polskiego w Brasławiu, gdzie wydał dwa tomiki poezji ''Piękny tor'' i ''Pięścią w twarz - kwiatami pod nogi''. Brał udział w walkach obronnych po ataku Niemiec i Rosji na Polskę we wrześniu 1939 roku, pod [[Lwowem|Lwowem]] trafił do niewoli sowieckiej i został zesłany do obozu w [[Juchnow|Juchnowie]]. Udało mu się zbiec, po czym udał się do [[Wilno|Wilna]] gdzie publikował w ''Kurierze Wileńskim'' i zaangażował się konspiracyjny wileński Związek Walki Zbrojnej (ps. Walter, Alf, Wilk). W 1941 aresztowany, wywieziony do ZSRR i osadzony w więzieniu, a następnie zesłany do łagru pod Urżumem (obecnie w [[Obwód kirowski|obwodzie kirowskim]]). Po amnestii znalazł się w [[Armia Andersa|Armii gen. Andersa]], uczestniczył w [[Bitwa pod Monte Cassino|bitwie pod Monte Cassino]]. Po wojnie zamieszkał w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. W 1956 r. uzyskał stopień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] za rozprawę ''Kompozycja utworów dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego''. W 1964 - uzyskał stopień doktora [[habilitacja|habilitowanego]] i w tym samym roku tytuł [[profesor nadzwyczajny|profesora nadzwyczajnego]]. W 1969 r. został [[profesor zwyczajny|profesorem zwyczajnym]] ([[Polski Uniwersytet na Obczyźnie|PUNOPolskiego Uniwersytetu na Obczyźnie]]).W latach 1970-78 wykładał historię literatury polskiej na [[Uniwersytet Amsterdamski|Uniwersytecie w Amsterdamie]].
Debiutował w 1932 r. na łamach prasy jako poeta. W 1937 ogłosił tom poezji ''Pęknięty tor''. W latach 1935-38 był nauczycielem w [[Brasław|Brasławiu]]. W 1939 uczestniczył w [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. Po ucieczce z sowieckiej niewoli był żołnierzem [[ZWZ]] w Wilnie. W latach 1941-42 przebywał w więzieniu na Łukiszkach i na zesłaniu w [[ZSRR]]. W latach 1942-45 służył w [[Armia Andersa|Polskich Siłach Zbrojnych]]. Uczestniczył w [[Kampania włoska w czasie II wojny światowej|Kampanii Włoskiej]] w latach 1944-45. Po wojnie zamieszkał w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]].
