Cantus firmus: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Rytm; zmiany kosmetyczne |
m lit. |
||
Linia 3:
'''2. Technika cantus firmus''' - technika kompozytorska polegająca na dokomponowywaniu kontrapunktu do melodii stałej i/lub utworzonej wcześniej (''cantus prius factus''). Szczególnie rozpowszechniona w [[Muzyka okresu odrodzenia|muzyce renesansowej]].
Podstawowe źródła melodii stałych to zbiór melodii [[chorał]]owych. Wykorzystywano je praktycznie bez ograniczeń, początkowo jednak zasadą była konieczność powiązania (tematycznego) stałej melodii z nową kompozycją. Najczęściej sięgano po cantus ''[[ordinarium missae]]''. W renesansie zaczęto łączyć poszczególne opracowanie liturgicznych cykli mszy dzięki takiej właśnie jednej melodii. Jako cantus ''cantus prius factus'' wykorzystywano także melodie popularne, świeckie lub pochodzące z inwencji własnej kompozytora. Szczególnie często sięgano po pieśń [[L'homme
'''W technice cantus firmus wykorzystuje się tylko jedną melodię.'''
|