Pejzaż z szubienicą: Różnice pomiędzy wersjami

[[Szubienica|Szubienice]] w czasach Breugela kojarzyły się z hiszpańskimi rządami, a śmierć przez [[powieszenie]] – jako najbardziej hańbiąca<ref>Złoczyńców najczęściej skazywano na ścięcie głowy mieczem lub na śmierć od ognia</ref> – była najczęściej zarezerwowana dla protestanckich kaznodziejów. Terror jaki wprowadzał książę [[Dom Alba|Alby]] [[Fernando Álvarez de Toledo]] oparty był na plotce lub denuncjacji. Być może ona właśnie przyczyniła się do kłopotów życiowych malarza. Odniesienie polityczne do rządów Alby Bruegel zaakcentował w dwóch dziełach ''Nawrócenie Szawła'' i w ''Rzezi niewiniątek''. Przedstawienie szubienicy w połączeniu z postacią siedzącą w kucki, widoczną w lewym rogu oraz tańczące postacie pod nią nawiązują również do dwóch przysłów niderlandzkich powstałych w tym okresie. Pierwsze przysłowie brzmiało ''srać na szubienicę'', co oznaczało człowieka niebojącego się szubienicy, śmierci lub władzy (chodziło o władzę hiszpańskiego namiestnika w Niderlandach). Wyrażanie ''tańcząc pod szubienicą'' odnosiło się do osób niebojących się niebezpieczeństw albo niezauważających ich. Połączenie motywów politycznych i przysłów ludowych było typowym elementem w twórczości Bruegela.