Płyn Lugola: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
jod 1cz. , jodek potasu2 cz. woda 97cz
przeredagowanie 1 akapitu
Linia 1:
'''Płyn Lugola''' ([[łacina|łac]]. ''Iodi solutio aquosa'') – opracowany przez [[Jean Lugol|Jeana Lugola]] w roku [[1829]] wodny roztwór 1% [[jod]]u zi 2% [[jodek potasu|jodkiemjodku potasu]], oopracowany następującymprzez składzie:[[Jean jodLugol|Jeana Lugola]] 1cz.,w jodek potasu – 2cz.,roku [[woda destylowana1829]] – 97cz. Jest to przykład roztworu otrzymanego przez [[solubilizacja|solubilizację]]<ref name="test">{{Cytuj książkę | nazwisko= Janicki | imię=Stanisław | nazwisko2= Fiebig | imię2=Adolf | nazwisko3= Sznitowska | imię3=Małgorzata | nazwisko4= Achmatowicz | imię4=Teresa | tytuł= Farmacja stosowana: podręcznik dla studentów farmacji | data=2003 | wydawca=Wydawnictwo Lekarskie PZWL | miejsce=Warszawa | isbn=8320028477 | strony=401}}</ref>.: Jodjod jest w wodzie bardzo trudno rozpuszczalny w wodzie, ale dzięki dodatkowiobecności jodku potasu, który jest w tym roztworzeukładzie solubilizatorem, można otrzymać roztwór jodu o pożądanym stężeniu.
 
Jod cząsteczkowy tworzy z jodkiem potasu rozpuszczalny w wodzie kompleksowy [[Polijodki|jon trójodkowy]]: