Heinz Jost: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
m poprawa linków |
||
Linia 1:
[[Plik:Otto-Ohlendorf-Heinz-Jost.jpg|thumb|[[Otto Ohlendorf]] i Heinz Jost (z prawej) [[9 lutego]] [[1948]] w [[Norymberga|Norymberdze]] podczas procesu]]
'''Heinz Jost''' ([[9 lipca]] [[1904]] w [[Homberg (Efze)|Holzhausen]] w [[Hesja|Hesji]], [[12 listopada]] [[1964]] w [[Bensheim]] w Hesji)
Jost był członkiem [[NSDAP]] od [[1928]] oraz członkiem SS (nr 36243). Studiował prawo. W [[1933]] był dyrektorem policji w [[Gießen]], w [[1934]] został powołany do [[Sicherheitsdienst|SD]] w stopniu [[sturmbannführer|SS-sturmbannführera]] jako konfident w Niemieckim Froncie Pracy w SS-owskim Urzędzie Wyższych Uczelni w Gießen (''SS-Hochschulamt''). W [[1936]] został kierownikiem Urzędu Kontrwywiadu w Głównym Urzędzie SD i referatu [[Wehrmacht]]u oraz Obrony [[III Rzesza|Rzeszy]] w Głównym Urzędzie Policji Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rzeszy. Kierował nimi do [[1939]]. Podczas [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] był członkiem tzw. Sztabu Heydricha, kierującego poczynaniami policji bezpieczeństwa i SD w zajmowanej Polsce. Od [[28 września]] 1939 do [[22 czerwca]] [[1941]] był szefem Urzędu VI (zagraniczna służba wywiadowcza) w [[RSHA|Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy]].
Linia 7:
W [[1942]] był szefem grupy operacyjnej A (''[[Einsatzgruppen|Einsatzgruppe A]]'') policji bezpieczeństwa i SD, działającej na terytorium [[Litwa|Litwy]], [[Łotwa|Łotwy]] i [[Estonia|Estonii]] oraz na okupowanych ziemiach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] z nimi sąsiadującymi. Tym samym był odpowiedzialny za masowe morderstwa popełnione przez tą formację w tym okresie na zajętych terenach. Następnie był dowódcą Sipo i SD obszaru ''Ostland'' z siedzibą w [[Ryga|Rydze]].
W [[1948]] r. został skazany w procesie grup operacyjnych przez amerykański trybunał wojskowy na karę dożywotniego więzienia, zmniejszoną następnie do 10 lat. Jednak już w [[1951]] został zwolniony z więzienia na mocy ogólnej amnestii, ogłoszonej przez amerykańskiego Wysokiego Komisarza, McCloya. Później pracował jako radca prawny - specjalista prawa ekonomicznego w [[
== Bibliografia ==
| |||