Geografia ekonomiczna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Geografia ekonomiczna''' - dział [[geografia|geografii]], który bada zjawiska i procesy społeczno-ekonomiczne występujące w przestrzeni geograficznej. Jest nauką na pograniczu [[Ekonomia|ekonomii]] (czyli nauki o gospodarce, wytwarzaniu, podziale itd.) a geografii (czyli nauce o ZiemiiZiemi, zasobach, przyrodzie itd.).

* kierunek regionalny - teren dla badań statystycznych, np. liczba ludności, zasoby naturalne itp. na danych wybranym terenie, np. miasto, wieś, województwo;

* kierunek ekologiczny, pod tym względem bada się związki: człowiek <-> gospodarka <-> środowisko;

* kierunek przestrzenny - bada zjawiska i procesy zachodzące przestrzennie.

Najczęściej stosowane metody stosowane w geografii ekonomicznej to metoda statystyczna, czyli głównie dane liczbowe, statystyki, wykresy, tabele, oraz metoda kartograficzna ukazujuącaukazująca zjawiska graficznie na mapach. Istnieje już ztzwtzw. metoda metakartograficzna, czyli poza kartograficznapozakartograficzna forma prezentacji zjawisk, np. zdjęcia lotnicze, przestrzenne obiekty itp.

Do prezentacji danych mogą służyć również tzw. wskaźniki (mierniki), czyli liczby określające dane zjawisko w procentach lub punktach., np. wskaźnik bezrobocia na Śląsku. Istnieją wskaźniki bezwzględne, czyli mówiące poprostupo prostu o jednym zjawisku (zbiory pszenicy w roku 2006) lub relatywne, gdzie jeden czynnik jest sprzężony z innym (np. liczba ludności na jeden KMkm²).