Dwór Popielów w Ruszczy: Różnice pomiędzy wersjami

W początkach XIX. wieku Ruszczę odziedziczyła po swoim ojcu [[Marcin Badeni|Marcinie Badenim]], jego córka Zofia Popiel. Następnie ok. 1830 roku dobra rusieckie przejął od matki ok. 1830 roku, [[Paweł Popiel]]. On też, na miejscu dawnego wybudował w 1863 nowy, [[neorenesans]]owy dwór, w którym przez długie lata żył i pracował.

Dwór był miejscem spotkań elity intelektualnej ówczesnego Krakowa. Bywał w nim w początkach XX. wieku [[Karol Hubert Rostworowski]]. W 1918 gościł wizytatora apostolskiego w Polsce Achillesa Rattiego, późniejszego papieża [[Pius XI|Piusa XI]], który zatrzymał się w dworze na obiad.

Ostatnią właścicielką dworu była Róża Kieniewicz z domu Popiel, prawnuczka Pawła Popiela, obecnie mieszkająca w Szkocji. Rodzina Popielów została zmuszona do opuszczenia Ruszczy w 1945 roku, a zarówno dwór, jak i cały majątek został przejęty na rzecz Skarbu Państwa na cele reformy rolnej. W następnych latach w budynku miała siedzibę spółdzielnia rolnicza, sklep oraz urząd pocztowy. Znajdowały się w nim dwa mieszkania. Po wyprowadzce ostatnich lokatorów stał przez kilka lat pusty i zaczął ulegać powolnej dewastacji.

Obecnie (2011) znajduje się w złym stanie technicznym, ale w czerwcu 2011 roku rozpoczęto remont dachu.

W latach świetności otoczony był parkiem w [[ogród angielski|stylu angielskim]], ze starymi drzewami: lipami, dębami i bukami. Do dnia dzisiejszego pozostało ich wiele, a niektóre są starsze niż dwór.