Styks: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
La Divina Commedia |
mała poprawka |
||
Linia 1:
'''Styks''' ([[język grecki|gr.]] {{grc|Στύξ}} ''Stýx'', [[łacina|łac.]] ''Styx'') – w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]] główna spośród pięciu [[rzeka|rzek]] [[Hades]]u, przez którą musiała przeprawić się każda [[Dusza (religia)|dusza]] zmarłej osoby w drodze do krainy zmarłych. Przez Styks przewoził [[Charon (mitologia)|Charon]]. Wypływała z [[Okeanos]]a, a jej wody wpadały do [[Kokytos]].
Pozostałe cztery rzeki Hadesu to: [[Kokytos]] ("Oskarżony"), [[Acheront]] ("Lament"), [[Pyriflegeton]] ("Palący jak ogień"), [[Lete]] ("Zapomnienie"). Oprócz tego Styks była uznawana przez starożytnych greków jako bogini nienawiści.
Starożytni wyobrażali sobie Styks jako [[Nimfy|nimfę]], córkę [[Tytani|tytana]] [[Okeanos]]a i tytanidy [[Tetyda (tytanida)|Tetydy]]. Miała ona być matką [[Zelos (mitologia)|Zelosa]], [[Nike (mitologia)|Nike]], [[Bia (mitologia)|Bii]] i [[Kratos]]a. Przyszła jako pierwsza z pomocą Zeusowi wysyłając swoje dzieci przeciw tytanom. W dowód wdzięczności [[Zeus]] pozwolił im na stałe zostać przy sobie, a Styks stała się bóstwem, na które składano najuroczystsze przysięgi.
== Pochodzenie nazwy ==
| |||