10 Pułk Huzarów (Księstwo Warszawskie): Różnice pomiędzy wersjami

W chwili przekroczenia granicy rosyjskiej pułk liczył 28 [[oficer (wojsko)|oficerów]], 653 podoficerów i huzarów w czterech [[szwadron]]ach. Posiadał 57 koni oficerskich i 647 żołnierskich. Dowodził nim doświadczony kawalerzysta pułkownik Jan Nepomucen Umiński.

[[Plik:Battle of Borodino.jpg|thumb|200px|Bitwa pod Borodino.]]

Swój chrzest bojowy pułk przeszedł [[10 czerwca]] 1812. Jego szwadrony starły się z [[kozak]]ami gwardii pod Łopiejkami, atakując "z brawurą godną najwyższych pochwał". Generałowie francuscy podziwiali dzielność i zimną krew żołnierzy całego pułku.

Później trudy marszu wraz z całą jazdą odwodową Joachima Murata spowodowały duże straty w pułku, nim jeszcze stanął na polu największej bitwy pod Borodino.

 

W Wielkim odwrocie resztki pułku huzarów biły się jeszcze pod Drują i Borysowem, nad oblodzonymi brzegami Berezyny.

 

=== Reorganizacja ===