'''Andrzej Szarmach''' (ur. [[3 października]] [[1950]] w [[Gdańsk]]u) – wybitny piłkarz, reprezentant Polski, trener. W czasie kariery zawodniczej zyskał przydomek "Diabeł".
W barwach [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej|reprezentacji Polski]] od [[1973]] do [[1982]] rozegrał 61 meczów, zdobywając 32 gole. Wychowanek [[Polonia Gdańsk|Polonii Gdańsk]], z której w [[1970]] przeniósł się do drugoligowej [[Arka Gdynia (piłka nożna)|Arki Gdynia]]. Szybko stał się postrachem drugoligowych bramkarzy, zdobywającZdobył w [[1972]] tytuł [[Król strzelców w piłce nożnej|króla strzelców]] (15 bramek). W tymże roku talent skutecznego napastnika dostrzegli działacze [[Górnik Zabrze|Górnika Zabrze]], w którym Szarmach występował przez cztery lata. Później przez kolejne cztery lata występował w [[FKS Stal Mielec|Stali Mielec]]. Następnie grał w klubach francuskich: [[AJ Auxerre]] ([[1980]]–[[1985]]1980–1985 148–94), [[En Avant Guingamp|EA Guingamp]] ([[1985]]–[[1987]]1985–1987) i [[Clermont Foot]] ([[1987]]–[[1989]]1987–1989 – jako grający trener). W latach [[1981]] i [[1982]] uznany przez ''France Football'' najlepszym obcokrajowcem pierwszej ligi francuskiej. W ekstraklasie polskiej zdobył 109 goli, we francuskiej – 147, łącznie 256 bramki. Wynik nieczęsto spotykany wśród polskich zawodników.
Po zakończeniu kariery próbował swych sił w roli szkoleniowca francuskich [[Clermont Foot]], [[LB Châteauroux|LB Chateauroux]], [[AS Angouleme]], [[FC Aurillac]] i polskiego [[KGHM Zagłębie Lubin|Zagłębia Lubin]], ale bez większych sukcesów.
Trzykrotny uczestnik mistrzostw świata: [[Niemcy|RFN]] ([[1974]]), [[Argentyna]] ([[1978]]) i [[Hiszpania]] ([[1982]]). Dwukrotny srebrny medalista mistrzostw świata w [[1974]] i [[1982]] (za trzecie miejsce przyznawano wówczas srebrny medal, za czwarte – brązowy). Srebrny medalista olimpijski z Montrealu ([[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976|1976]]), gdzie zdobył tytuł [[Król strzelców w piłce nożnej|króla strzelców]].
