Echidna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Echidna''' ([[język grecki|gr.]] {{grc|Ἔχιδνα}} ''Echidna'', [[łacina|łac.]] ''Echidna'', "Żmija"„Żmija”) – potwór w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]], o ciele w połowie młodej kobiety, w połowie cętkowanego węża. Miała czarne oczy, przerażający wygląd i była stale żądna krwi, żywiła się ludzkim mięsem. [[Hezjod]] pisze o niej [''Theog.'' 304]:

: ''w cętki, okrutnego, w głębinach ziemi przeświętej.''

Według [[Apollodoros z Aten (historyk)|Apollodorosa]] była córką [[Tartar]]u i [[Gaja (mitologia)|Gai]] [II 1.2], według [[Hezjod]]a [[Chrysaor]]a (syna Posejdona) i [[Kalliroe|Kallirhoe]] (córki Okeanosa) [''Theog.'' 295], według [[Pauzaniasz (geograf)|Pauzaniasza]] nieznanego bliżej [[Peiras]]a i [[Styks]]u [Paus. VIII 18.1].

Według Hezjoda żyła razem z [[Tyfon]]em w jaskini w w kraju [[Arima (mitologia)|Arimów]] (Arima) – poświadczonym także w ''[[Iliada|Iliadzie]]'' [II 783], lokalizowanym w różnych miejscach, przeważnie w [[Cylicja|Cylicji]] lub na końcu świata.

Grecy znad Morza Czarnego byli jednak przekonani, że żyła w Scytii. Według ich opowieści, przekazanej przez [[Herodot]]a [IV 7], gdy Herakles uprowadził [[trzoda Geriona|woły Geriona]], odwiedził także Scytię, kraj wtedy wciąż bezludny. Zasnął tam, a kiedy spał, jego konie zniknęły. Kiedy się obudził, wyruszył na ich poszukiwanie i zawędrował do kraju [[Hylaja]]. Znalazł tam w jaskini potworną Echidnę, którą spytał, czy wie, gdzie są jego konie. Echidna odpowiedziała, że ma je ona sama, ale nie odda ich, jeśli Herakles nie odbędzie z nią stosunku. Heros zgodził się, ale Echidna zwlekała z oddaniem mu koni, bo pragnęła jak najdłużej zatrzymać go przy sobie. Kiedy w końcu je zwróciła i odchodził, oświadczyła, że ma z nim trojetrzech synów. Spytała, co ma z nimi zrobić – osiedlić ich w bezludnej dotąd Scytii, czy odesłać. Herakles pozostawił jej swój pas ze złotą czarą i jeden z łuków, każąc osiedlić tego, kto będzie umieć ich używać, odesłać tego, kto nie będzie tego potrafił. Gdy dorośli, Echidna nadała synom imiona – [[Agatyrsos]], [[Gelonos]] i [[Skytes]]. Jedynie Skytes potrafił używać łuku i pasa Heraklesa, osiadł więc w Scytii i został jej pierwszym królem, od którego wywodzą się wszyscy inni – odtąd królowie Scytów noszą czarę u pasa.