Wersja z 18:47, 6 sie 2011 edytuj Jakubkaja (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 46 068 edycji +Kategoria:Wojsko I Rzeczypospolitej; +Kategoria:Wojsko polskie w średniowieczu za pomocą HotCat ← poprzednia edycja		Wersja z 08:04, 10 sie 2011 edytuj anuluj edycję Jurek281 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 32 342 edycje poprawa linków następna edycja →
Linia 20: Chorągiew była podstawową jednostką taktyczną w armii [[I Rzeczpospolita\|Rzeczypospolitej]]. Chorągwie były też nazywane wojskiem autoramentu narodowego w odróżnieniu od wojsk [[autorament ~~cudzoziemski~~\|autoramentu cudzoziemskiego]]. Różnica tych dwóch rodzajów wojsk polegała przede wszystkim na organizacji. Różnice w ubiorze oraz uzbrojeniu były raczej podkreśleniem innej organizacji. Niekiedy chorągwiami nazywano także jednostki [[~~Wojska autoramentu cudzoziemskiego~~Autorament\|autoramentu cudzoziemskiego]], mianowicie [[piechota\|piechoty]], [[dragoni (wojsko)\|dragonii]] i [[rajtaria\|rajtarii]] liczebnością odpowiadające [[kompania\|kompanii]] lub nieco ją przewyższające. ===Skład=== Linia 29: Skład liczbowy chorągwi jazdy zależał od rodzaju wojska. Rodzaj jazdy nazywano '''znakiem''' (np. chorągiew znaku husarskiego itd.) [[husaria\|chorągiew husarska]] 100-200 koni [[Pancerni (~~Pierwsza~~I Rzeczpospolita)\|chorągiew pancerna]] 100-150 koni chorągiew lekka 60-100 koni<ref>Rozróżniano choragwie lekkie [[chorągwie wołoskie]], [[Jazda tatarska\|chorągwie tatarskie]], [[Pancerni (~~Pierwsza~~I Rzeczpospolita)\|chorągwie kozackie]], [[petyhorcy\|chorągwie petyhorskie]]; w zależności od stroju i rodzaju uzbrojenia.</ref > Nazwa własna chorągwi pochodziła bezpośrednio od nazwiska lub tytułu dowódcy. I tak chorągiew gdzie bezpośrednim dowódcą był hetman, nazywana była chorągwią hetmańską, gdzie król- chorągwią królewską itp. Linia 52: ===Nabór do wojska=== Organizację oddziału nazywano '''wystawieniem chorągwi'''. Chorągwie wystawiało państwo lub wielcy [[~~magnateria~~magnat\|magnaci]]. Wpierw sejm określał ilość zaciąganej armii, obliczanej w jednostkach: ''koniach'' i w ''porcjach''. Te jednostki były później podstawą do obliczenia żołdu. Ponieważ oficerowie zarabiali więcej, część porcji nazywano ''porcjami ślepymi''. Prawdopodobnie jednostek ślepych stanowiło około 10%<ref>Jan Wimmer, ''Wojsko polskie w dobie odsieczy wiedeńskiej'', w:''Tryumf wiedeński 1683'', Kraków, KAW, ISBN 83-03-01012-3</ref>. Tak więc w oddziale liczącym 200 jednostek służyło około 180 ludzi. Linia 75: ==Bibliografia== {{Bibliografia\| PWN Leksykon: ''Wojsko, wojna, broń'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9 \|}} ==Zobacz też== {{wikisource\|Encyklopedia staropolska/Znak\|hasło ''Znak'' w Encyklopedii staropolskiej\|tekst=nie}}

Chorągiew (wojsko): Różnice pomiędzy wersjami