Punkt typograficzny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
czcionki -> fontu. Elketroniczne sa fonty a nie czcionki. |
Anulowanie wersji nr 27503417 autora 62.121.129.218 font to zestaw czcionek |
||
Linia 35:
[[Plik:Wielkości typograficzne-nazwy.jpg|framed|center|Uwaga:grafika podaje poprawne nazwy i wielkości, ale wielkość czcionek na obrazku nie jest proporcjonalna.]]
Nazwy te mają bardzo mocne osadzenie w praktyce. W tradycyjnej drukarni drukarz miał do dyspozycji czcionki tylko w tych wielkościach, oraz czcionki wielkości 60 i 72 pt, które nie posiadają jednak swoich popularnych nazw własnych. Wszystkie inne rozmiary, czyli rozmiary pośrednie zdarzały się niezmiernie rzadko. Wraz z pojawieniem się [[DTP]] nastąpił poważny wzrost możliwości kompozycyjnych, ponieważ [[font]]y, w odróżnieniu od [[czcionka|czcionek]], umożliwiają stosowanie dowolnych wielkości. Co prawda w programach biurowych występują różne ograniczenia, np. możliwość zmiany rozmiaru
Wszystkie tradycyjne nazwy i małe wielkości typograficzne były powszechnie stosowane do ustalania wielkości czcionek oraz wymiarowania [[justunek|justunku]] drobnego. W tradycyjnej zecerni justunek uzyskiwano za pomocą odpowiedniej wielkości sztabek metalowych wstawianych pomiędzy i dookoła czcionek. Był to tzw. materiał zecerski ślepy, czyli niedrukowalny. Justunek wypełniał wszystkie puste miejsca. Justunek drobny umożliwiał powiększenie odległości, np. między znakami, wierszami, etc.. Do określania innych, większych wymiarów, jak np. rozmiar całej kolumny czy szerokość wiersza stosowano głównie cycera i kwadraty, które były traktowane jak odrębne jednostki. Przy precyzyjnym wymiarowaniu tabel używano wszystkich nazw. Ponadto stosowano mieszane określenia podając jednocześnie nazwy zwyczajowe i punkty.
| |||