Tradycja pocztu wywodziła się wprost z [[poczet rycerski|pocztu rycerskiego]], najmniejszej jednostki taktycznej jazdy w średniowieczu.
Mimo takich zasad historycy są przekonani, że większość członków wojska była pochodzenia plebejskiego{{fakt|data=2011-05}}. Szlachta do wojny się nie garnęła, dla chudopachołków wojna była okazja do wzbogacenia się oraz do wśliźnięcia się w szeregi szlachty, (bez wymaganego prawem [[nobilitacja|postępowania nobilitacyjnego]] na sejmie). Często prawdziwi szlachcice uszlachcali swojego towarzysza broni, szczególnie gdy ten wcześniej uratował im życie.
Wyjątek stanowiła husaria, która uważana była za zaszczytną. Stąd "herbowi" bardziej pilnowali stanu klasowego "panów towarzyszy". Wystawienie pocztu husarskiego było jednak bardzo kosztowne. Wobec braku chętnych w 1653 roku sejm nakazał świeżo nobilitowanym obowiązkowe wystawianie pocztów husarskich.
