Karloman (syn Karola Młota): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (robot dodaje ca:Carloman (fill de Carles Martell) |
|||
Linia 3:
Po śmierci [[Karol Młot|Karola Młota]] w roku [[741]] jego dwaj synowie Karloman oraz [[Pepin Krótki]] podzielili pomiędzy siebie królestwo Franków. Karloman otrzymał [[Austrazja|Austrazję]], [[Szwabia|Szwabię]] i [[Turyngia|Turyngię]]. Wraz z Pepinem osadzili swojego najmłodszego, przyrodniego brata [[Grifo]] w klasztorze. Obaj bracia rządzili swoimi częściami zgodnie, wspierając się wzajemnie. Już w [[742]] roku [[Hunald I]], książę Akwitanii, zbuntował się i bracia razem stłumili bunt. W tym też roku bunt podniósł także [[Odilo]], książę Bawarów i tym razem bracia tłumili go wspólnie.
W [[743]] roku wspólnie na tronie królestwa osadzili króla [[Childeryk III|Childeryka III]] z dynastii Merowingów. W tym samym roku Karloman wraz z Pepinem dokonali ataku na [[Sasów]]. W latach 744 i 745 doszło do ponownych buntów w Akwitanii i Bawarii, które obaj bracia zdławili. W [[744]] roku Odilo bawarski poślubił siostrę obu Karolingów - Hiltrudę. Karloman silnie wspierał chrystianizację Germanii i popierał budowaną przez [[Bonifacy-Winfrid|świętego Bonifacego]] sieć kościołów i biskupstw. W 742 roku zwołał pierwszy synod kościoła na terenie Niemiec zw. ''[[Concilium Germanicum]]''. Karloman również fundował klasztory, w tym jeden z najsłynniejszych w [[Fulda|Fuldzie]].
W [[746]] roku, gdy wybuchł bunt możnych [[
[[15 sierpnia]] [[747]] Karloman przekazał swoje władztwo bratu Pepinowi Krótkiemu i przyjął tonsurę zakonnika od papieża [[
== Zobacz też ==
* [[Karolingowie]],
* [[Karloman|Inni władcy o imieniu Karloman]].
[[Kategoria:Karolingowie]]
|