Hans Ulrich von Schaffgotsch: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
przelinkowanie grafiki |
poprawa linków |
||
Linia 5:
=== Życiorys ===
Pochodził ze znanego na [[Śląsk]]u szlacheckiego rodu [[Schaffgotsch]]ów. W młodości studiował w [[Tybinga|Tybindze]], [[Altdorf bei Nürnberg]] i [[Lipsk]]u. Po zwyczajowej w owym czasie podróży kawalerskiej po zachodniej Europie powrócił na Śląsk, gdzie w [[1614]] r. przejął ojcowskie dobra i majątki ze [[Żmigród|żmigrodzkim]] [[wolne państwo stanowe|państwem stanowym]] na czele. Rok później, jako przedstawiciel śląskich stanów, posłował do [[Praga|Pragi]] na dwór królewski. Jego żoną została [[Barbara Agnieszka Brzeska|Barbara Agnieszka]], córka [[Joachim Fryderyk legnicko-brzeski|Joachima Fryderyka]], piastowskiego [[Książęta legnicko-brzescy|księcia legnicko-brzeskiego]].
Podczas wojny trzydziestoletniej pozostał najwierniejszym przyjacielem Wallensteina. Gdy Wallenstein w [[1634]] nawiązał tajne rokowania z protestantami, aby z ich poparciem zdetronizować Habsburgów i objąć władzę w Czechach, Schaffgotsch stanął po jego stronie. Nie opuścił przyjaciela nawet wtedy, gdy sprawa była właściwie przegrana, bo spisek wykryto, a Wallensteina skrytobójczo zamordowano. Mimo iż większość oficerów z armii Wallensteina poddała się cesarzowi, Schaffgotsch podniósł w [[Opawa|Opawie]] bunt i wznosił antycesarskie okrzyki. Bunt został szybko stłumiony, a Hansa Ulryka Schaffgotscha zatrzymano i uwięziono w [[Twierdza kłodzka|twierdzy kłodzkiej]]. Później przewieziono go do [[Wiedeń|Wiednia]], torturowano i więziono w coraz cięższych warunkach. Skazano go na karę śmierci, a dobra Schaffgotschów zostały w dużej części skonfiskowane. Egzekucję wykonano [[23 lipca]] [[1635]] w [[Ratyzbona|Ratyzbonie]].
| |||